shuāng fēng
jiāo fēng
jí fēng
shǐ fēng
léi fēng
cuī fēng
gāng fēng
chū fēng
shén fēng
yù fēng
jiàn fēng
shé fēng
chài fēng
dí fēng
wèi fēng
zhēn fēng
hái fēng
cáng fēng
ruì fēng
cí fēng
biàn fēng
kǒu fēng
dāng fēng
mào fēng
cuò fēng
bīng fēng
yīng fēng
zhuī fēng
zéi fēng
jiān fēng
shé fēng
bì fēng
jī fēng
zhōng fēng
chù fēng
zǎn fēng
xiān fēng
lùn fēng
xiù fēng
yíng fēng
jūn fēng
xié fēng
piān fēng
lì fēng
zhèng fēng
cí fēng
kuáng fēng
qián fēng
yǎn fēng
kāi fēng
zhuī fēng
qí fēng
huà fēng
tuī fēng
xiān fēng
lián fēng
chōng fēng
zhēng fēng
ruì fēng
dāo fēng
xiàn fēng
lěng fēng
nuǎn fēng
è fēng
cí fēng
qiān fēng
qīng fēng
máng fēng
cái fēng
è fēng
chán fēng
qián fēng
jìn fēng
biān fēng
dūn fēng
pī fēng
fēi fēng
jiān fēng
bǐ fēng
tán fēng
⒈ 箭头的尖端。
引晋张华《博物志》卷二：“交州夷民曰俚子，俚子弓长数尺，箭长尺餘，以燋铜为鏑，涂毒药於鏑锋，中人即死。”
箭头。
箭头。也泛指箭：鸣～。锋～。
锋读音：fēng锋fēng(1)（名）（刀、剑等）锐利或尖端的部分：词～。(2)（名）在前列带头的（多指军队）：冲～陷阵。