cù chén
hóng chén
chū chén
xīn chén
guāng chén
jīn chén
yú chén
fāng chén
diàn chén
xì chén
mào chén
bì chén
yān chén
gāo chén
qū chén
jì chén
qīng chén
jīng chén
piāo chén
yì chén
fú chén
qīng chén
zōng chén
méng chén
yīng chén
yù chén
fán chén
lǜ chén
lù chén
sāi chén
shā chén
yíng chén
shēng chén
bīng chén
gē chén
sì chén
shēng chén
zèng chén
shén chén
qū chén
xiān chén
biāo chén
wài chén
chú chén
xiāo chén
niè chén
ruǎn chén
qíng chén
wèi chén
tóng chén
sè chén
nuǎn chén
luò chén
chù chén
qū chén
wǔ chén
yī chén
péng chén
yíng chén
wàng chén
zhū chén
wēi chén
zǐ chén
chuī chén
shàng chén
zhēng chén
làn chén
jī chén
qióng chén
lǔ chén
lǚ chén
jìng chén
niè chén
xì chén
hú chén
shì chén
fǔ chén
yīn chén
guǐ chén
xiān chén
kè chén
huáng chén
shā chén
jiàng chén
fēi chén
liú chén
qū chén
mò chén
jué chén
fèng chén
bù chén
yì chén
fēng chén
bài chén
juān chén
péi chén
hòu chén
pì chén
yǎng chén
yì chén
yuè chén
huàn chén
zī chén
rǎn chén
kàng chén
lù chén
dí chén
chē chén
piāo chén
fěn chén
lí chén
gòu chén
yí chén
yǔ chén
fáng chén
fú chén
méi chén
jū chén
qián chén
jié chén
kuáng chén
huī chén
ní chén
huī chén
yì chén
wēi chén
kōng chén
zéi chén
zhū chén
yáng chén
dǎn chén
tāo chén
xiāo chén
lòu chén
zhū chén
yè chén
sù chén
lǜ chén
liù chén
fǎ chén
gēn chén
níng chén
jiē chén
xià chén
nuǎn chén
xǐ chén
shòu chén
wú chén
liáng chén
mǎ chén
xiāng chén
kě chén
jīng chén
qīng chén
fēng chén
zhū chén
āi chén
huì chén
hán chén
chāo chén
wǔ chén
yǎn chén
shì chén
biān chén
chéng chén
jué chén
yóu chén
xíng chén
gǔn chén
zì chén
sú chén
àn chén
⒈ 灰烬；尘埃。亦以喻卑贱的境地。
引《后汉书·窦融传》：“东方朔称用之则为虎，不用则为鼠，信矣。以此言之，士有怀琬琰以就煨尘者，亦何可支哉。”
《隋书·儒林传序》：“凡有经籍，自此皆湮没於煨尘矣。”
《新唐书·魏元忠传》：“士之怀琬琰就煨尘，抱栋干困沟壑者，悠悠之人，直覩此士之贫贱，安知其方略哉！”
灰烬、尘土。比喻卑贱的境地。
煨wēi(1)（动）在带火的灰里把东西烧熟。(2)（动）用微火慢慢地煮：～鸡｜～肉。
尘读音：chén尘chén(1)（名）尘土；附在器物上或飞扬着的细土：除～器｜一～不染。(2)（名）尘世：红～｜～俗。