fèi chū
kān chū
shǒu chū
jùn chū
jué chū
tà chū
jué chū
suì chū
tuì chū
bào chū
qiǎn chū
dǐng chū
tiào chū
wú chū
tóng chū
shì chū
tuō chū
bèng chū
liù chū
qǔ chū
qī chū
bō chū
niè chū
piān chū
yǒng chū
fù chū
yì chū
zhǎo chū
jiàn chū
yì chū
fēng chū
jiàng chū
nǔ chū
jiū chū
xī chū
chuàng chū
huō chū
běn chū
héng chū
jiè chū
lòu chū
yī chū
qū chū
tāo chū
huì chū
xiǎo chū
zhǎn chū
yǐng chū
rèn chū
lù chū
wǎn chū
jiǎo chū
páng chū
shù chū
fā chū
yú chū
lèi chū
tā chū
gōng chū
qián chū
shèng chū
shì chū
cí chū
liú chū
dì chū
xiǎn chū
qīng chū
tiāo chū
bō chū
xiù chū
jué chū
hù chū
mǎi chū
dòng chū
kāi chū
qí chū
dú chū
tǐng chū
tū chū
chāo chū
sǐ chū
chóng chū
jiāo chū
jǐ chū
léi chū
yàn chū
gé chū
méi chū
rù chū
jìn chū
lán chū
rèn chū
gāo chū
mài chū
fù chū
bǎi chū
niǎn chū
zì chū
céng chū
zhuó chū
hún chū
rì chū
dàn chū
xiāng chū
wài chū
fēng chū
fàng chū
cè chū
bèi chū
tiē chū
guì chū
qìng chū
nǐ chū
shēn chū
jiǎn chū
zhèng chū
cuàn chū
cuò chū
shū chū
qí chū
xuān chū
zhǐ chū
qìn chū
gǔn chū
suǒ chū
bá chū
dí chū
píng chū
chóng chū
zhī chū
shū chū
wǔ chū
dé chū
dié chū
miǎn chū
yì chū
pāo chū
wǎn chū
jié chū
juàn chū
kàn chū
hēi chū
fā chū
tuī chū
jìn chū
shī chū
sì chū
pái chū
yǐn chū
chà chū
yǎn chū
kē chū
shēng chū
jié chū
fù chū
tū chū
shí chū
bèi chū
bà chū
mài chū
téng chū
cuān chū
fān chū
tè chū
gǔ chū
líng chū
tí chū
jiǒng chū
⒈ 高出；高起。
引《大乘成业论》：“见四面等，便起方觉；见诸面满，便起圆觉；见中凸出，便起高觉，见中坳凹，便起下觉。”
⒉ 超出一般地显露出来。
引洪深《戏的念词与诗的朗诵》六：“因此，任何方法，凡是可以使得某些字音显明凸出，有效地强制听众多费心力去听聆、留意与保持印象的，都可用来强调。”
老舍《四世同堂》二五：“对比他地位低的人就更用不着说，他的脾气会使他的地位特别的凸出，倒好象他天生的应当是太子或皇帝似的。”
高突出来。
如：「爸爸将椅子上凸出的钉子拔掉，以免刺伤了人。」
高于周围（跟“凹”相对）：～出。～起。挺胸～肚。凹～不平。
出读音：chū出chū(1)（动）从里面走向外面：～来｜～席。(2)（动）超出。(3)（动）往外拿：～主意。(4)（动）出产、产生、发生：～问题。(5)（动）发出：～汗。(6)（动）显露：～名。(7)（动）显得量多：不～数。(8)（动）支出：～纳。(9)（名）〈方〉跟“往”连用；表示向外：快往～走。（量）一本传奇中的一个大段落叫一出；戏曲中的一个独立剧目叫一出：一～戏。（动）用在动词后；表示动作从里往外：跑～大门。（动）用在动词后；表示动作完成。含有从隐蔽到显露或从无到有的意思：做～成绩。（助）用在形容词后；表示超出：快往～走。（量）一本传奇中的一个大段落叫一出；戏曲中的一个独立剧目叫一出