tǐng lì
tǐng jié
tǐng xíng
tǐng jìn
tǐng dòng
tǐng jǔ
tǐng shēng
tǐng yì
tǐng zhí
tǐng jìn
tǐng zhàng
tǐng jùn
tǐng rán
tǐng zhuàng
tǐng dòng
tǐng qǐ
tǐng jiě
tǐng shí
tǐng gǎn
tǐng dí
tǐng qiē
tǐng zhù
tǐng lì
tǐng è
tǐng bá
tǐng guān
tǐng chuáng
tǐng zhēng
tǐng xiǎn
tǐng gua
tǐng gǎn
tǐng dài
tǐng zǐ
tǐng zhuān
tǐng guā
tǐng shī
tǐng tuō
tǐng bō
tǐng tǐng
tǐng shēn
tǐng zhì
tǐng xiù
tǐng zhuó
tǐng suì
tǐng jié
tǐng chū
fàng chū
rèn chū
pāo chū
huō chū
jùn chū
jiū chū
shì chū
kāi chū
zhǎo chū
bèi chū
yì chū
piān chū
yǐng chū
fēng chū
gōng chū
niè chū
bào chū
shēn chū
chóng chū
hēi chū
wǎn chū
tū chū
cè chū
sì chū
qiǎn chū
mài chū
dú chū
yú chū
bǎi chū
jié chū
tā chū
zhǐ chū
qī chū
jiāo chū
qīng chū
tuì chū
shì chū
niǎn chū
xiǎn chū
dé chū
cuàn chū
bō chū
zì chū
fān chū
rì chū
yì chū
tiào chū
fù chū
jiàn chū
yǐn chū
zhèng chū
lòu chū
dàn chū
qū chū
chóng chū
mài chū
qǔ chū
liú chū
bèi chū
shū chū
yī chū
běn chū
dì chū
huì chū
yǎn chū
píng chū
yì chū
shū chū
jié chū
lèi chū
qìn chū
wài chū
dòng chū
jué chū
kān chū
tiāo chū
wú chū
chāo chū
héng chū
wǔ chū
hún chū
tǐng chū
fā chū
jìn chū
jiǎo chū
nǔ chū
kàn chū
jué chū
fù chū
chuàng chū
jiǎn chū
gǔ chū
méi chū
shí chū
dié chū
líng chū
gǔn chū
fēng chū
liù chū
rù chū
mǎi chū
bō chū
xī chū
jiǒng chū
fā chū
xiǎo chū
pái chū
zhī chū
rèn chū
téng chū
páng chū
fù chū
bèng chū
tè chū
shēng chū
qìng chū
chà chū
lù chū
tóng chū
cuò chū
jiè chū
bá chū
jǐ chū
dí chū
zhuó chū
jué chū
qí chū
dǐng chū
wǎn chū
xiāng chū
xiù chū
juàn chū
suì chū
tà chū
shù chū
jìn chū
tū chū
jiàng chū
shèng chū
suǒ chū
guì chū
sǐ chū
tí chū
tiē chū
miǎn chū
nǐ chū
hù chū
cí chū
shǒu chū
tuī chū
léi chū
yàn chū
fèi chū
gāo chū
qí chū
lán chū
xuān chū
qián chū
tāo chū
kē chū
yǒng chū
céng chū
zhǎn chū
cuān chū
shī chū
tuō chū
bà chū
gé chū
⒈ 突出；出众。
引《三国志·蜀志·吕凯传》：“今诸葛丞相英才挺出。”
唐杜甫《奉赠韦左丞文》诗：“自谓颇挺出，立登要路津。”
宋叶适《宝谟阁待制中书舍人陈公墓志铭》：“公未三十，心思挺出。”
1.硬而直：笔～。～立。～然屹立（坚强地直立着）。
2.伸直或凸出（身体或身体的一部分）：～胸。～着脖子。
3.勉强支撑：他有病还硬～着上班。
4.特出；杰出：英～。～拔。
5.很：这花～香。他学习～努力。心里～不痛快的。
6.用于机枪。
出读音：chū出chū(1)（动）从里面走向外面：～来｜～席。(2)（动）超出。(3)（动）往外拿：～主意。(4)（动）出产、产生、发生：～问题。(5)（动）发出：～汗。(6)（动）显露：～名。(7)（动）显得量多：不～数。(8)（动）支出：～纳。(9)（名）〈方〉跟“往”连用；表示向外：快往～走。（量）一本传奇中的一个大段落叫一出；戏曲中的一个独立剧目叫一出：一～戏。（动）用在动词后；表示动作从里往外：跑～大门。（动）用在动词后；表示动作完成。含有从隐蔽到显露或从无到有的意思：做～成绩。（助）用在形容词后；表示超出：快往～走。（量）一本传奇中的一个大段落叫一出；戏曲中的一个独立剧目叫一出