lán hú
lán bān
lán dān
lán zòng
lán quān
lán shān
lán sàn
lán dān
lán lí
lán yì
lán shān
lán jié
lán gàn
lán yǔ
lán dào
lán wěi
lán yí
lán láo
lán shǔ
lán rù
lán bān
lán cán
lán chū
lán shān
lán xī
lán shān
lán jiàn
lán zhē
lán dùn
lán de
tiào chū
tū chū
jié chū
kāi chū
qiǎn chū
chóng chū
huì chū
héng chū
qí chū
tā chū
rù chū
guì chū
zhǐ chū
běn chū
qí chū
qū chū
cí chū
mǎi chū
xiǎn chū
pái chū
qìng chū
páng chū
shū chū
tiāo chū
xiǎo chū
zhī chū
dú chū
dòng chū
fēng chū
céng chū
fān chū
qián chū
cuān chū
niè chū
chāo chū
rèn chū
yǐn chū
téng chū
niǎn chū
shí chū
lù chū
jiàn chū
cè chū
dí chū
zhuó chū
shēng chū
nǐ chū
fù chū
shēn chū
tuī chū
sì chū
gé chū
jiè chū
zhèng chū
chuàng chū
mài chū
gǔ chū
wài chū
dǐng chū
yú chū
qǔ chū
chóng chū
bō chū
yì chū
dé chū
tiē chū
gōng chū
yī chū
gǔn chū
miǎn chū
fù chū
bà chū
wǔ chū
bào chū
liù chū
jiǎn chū
bō chū
shū chū
zì chū
dì chū
léi chū
yǐng chū
jié chū
tāo chū
juàn chū
wǎn chū
jiàng chū
shì chū
nǔ chū
suǒ chū
xuān chū
lèi chū
fēng chū
bǎi chū
dié chū
huō chū
fā chū
piān chū
kān chū
zhǎn chū
cuò chū
shèng chū
cuàn chū
jiū chū
tà chū
yǎn chū
shì chū
fù chū
jué chū
qīng chū
tí chū
fèi chū
xiāng chū
jué chū
dàn chū
yì chū
jiāo chū
fā chū
jiǎo chū
xī chū
tǐng chū
hún chū
jiǒng chū
lán chū
shù chū
qìn chū
tuō chū
suì chū
jué chū
wú chū
bèi chū
tóng chū
méi chū
jǐ chū
yǒng chū
rèn chū
gāo chū
xiù chū
chà chū
jìn chū
tuì chū
kàn chū
rì chū
tè chū
jùn chū
bèng chū
sǐ chū
yàn chū
tū chū
shī chū
bá chū
kē chū
mài chū
shǒu chū
hù chū
fàng chū
lòu chū
píng chū
líng chū
pāo chū
wǎn chū
yì chū
jìn chū
zhǎo chū
bèi chū
liú chū
qī chū
hēi chū
⒈ 无凭证擅自出边关。后泛指不受约束，擅自出疆界。
引《史记·汲郑列传》：“愚民安知市买长安中物而文吏绳以为阑出财物于边关乎？”
裴駰集解：“应劭曰：‘阑，妄也。律， 胡市，吏民不得持兵器出关。虽於京师市买，其法一也。’ 瓚曰：‘无符传出入为阑。’”
《汉书·匈奴传上》：“汉使马邑人聂翁壹间阑出物与匈奴交易。”
颜师古注引孟康曰：“私出塞交易。”
《宋史·太宗纪一》：“詔：河南吏民不得阑出边关侵挠略夺，违者论罪。”
清戴名世《＜办苗纪略＞序》：“苗故嗜杀好劫掠，至是忿怒，遂阑出为边患，往往执兵民，要金帛赎取。”
⒉ 谓任意删除应有的内容。
引清王鸣盛《十七史商榷·＜南史＞合＜宋＞＜齐＞＜梁＞＜陈书＞·＜王茂传＞有潘妃事》：“东昏侯潘玉儿自縊事……但当入潘传中，乃潘则无传，而反叙於《王茂传》，阑入阑出，全非史法。”
阑lán(1)同“栏”。(2)同“拦”。阑lán（动）〈书〉将尽：岁～｜夜～人静。
出读音：chū出chū(1)（动）从里面走向外面：～来｜～席。(2)（动）超出。(3)（动）往外拿：～主意。(4)（动）出产、产生、发生：～问题。(5)（动）发出：～汗。(6)（动）显露：～名。(7)（动）显得量多：不～数。(8)（动）支出：～纳。(9)（名）〈方〉跟“往”连用；表示向外：快往～走。（量）一本传奇中的一个大段落叫一出；戏曲中的一个独立剧目叫一出：一～戏。（动）用在动词后；表示动作从里往外：跑～大门。（动）用在动词后；表示动作完成。含有从隐蔽到显露或从无到有的意思：做～成绩。（助）用在形容词后；表示超出：快往～走。（量）一本传奇中的一个大段落叫一出；戏曲中的一个独立剧目叫一出