fěng gào
fěng yǒng
fěng xí
fěng dú
fěng zhào
fěng cǎi
fěng lìng
fěng bài
fěng wán
fěng shū
fěng shì
fěng yì
fěng wán
fěng jī
fěng shàn
fěng zhǐ
fěng chuán
fěng jiè
fěng xié
fěng shù
fěng cì
fěng xīng
fěng shù
fěng yì
fěng tuō
fěng lì
fěng shì
fěng lùn
fěng yuàn
fěng tuō
fěng niàn
fěng yù
fěng chí
fěng jiě
fěng miǎn
fěng zhí
fěng xiào
fěng yù
fěng xí
fěng yù
fěng jīng
fěng zhòu
fěng wù
fěng jiū
fěng yì
fěng lì
fěng wèi
fěng shuō
fěng jiàn
fěng cí
fěng cháo
fěng zàn
fěng sòng
fěng dòng
fěng zhòu
fěng qiē
fěng shuō
fěng zhòu
fěng quàn
fěng dào
fěng fěng
zhèng jiàn
sī jiàn
bǐ jiàn
bīng jiàn
zhòu jiàn
jù jiàn
mù jiàn
zhì jiàn
chù jiàn
jiāo jiàn
cóng jiàn
zhōng jiàn
qiē jiàn
chéng jiàn
kuī jiàn
kǔ jiàn
zhōng jiàn
wéi jiàn
sì jiàn
kū jiàn
shú jiàn
sān jiàn
zhēng jiàn
fěng jiàn
jī jiàn
èr jiàn
zhāo jiàn
yì jiàn
jué jiàn
sǐ jiàn
liè jiàn
wèn jiàn
nì jiàn
gěi jiàn
jiǎn jiàn
jù jiàn
shùn jiàn
shī jiàn
jī jiàn
hē jiàn
kuāng jiàn
fú jiàn
gǔ jiàn
yōu jiàn
bǐ jiàn
xiàn jiàn
fēng jiàn
mǐn jiàn
zuǒ jiàn
cái jiàn
fàn jiàn
quàn jiàn
shàn jiàn
xiǎn jiàn
yán jiàn
shú jiàn
mì jiàn
guī jiàn
wēi jiàn
zhèng jiàn
qiáng jiàn
jìn jiàn
zhēn jiàn
jí jiàn
jié jiàn
mò jiàn
lùn jiàn
zhí jiàn
dù jiàn
chén jiàn
bì jiàn
bǐ jiàn
jiàng jiàn
zhǐ jiàn
nà jiàn
kuī jiàn
wǔ jiàn
shuō jiàn
dà jiàn
miàn jiàn
讽谏fěngjiàn
(1) 指下对上，不直指其事，而用委婉曲折的言语规劝，使其改正错误
英give advance to one's superior;remonstrate with ruler by clever analogy⒈ 以婉言隐语相劝谏。
引《史记·滑稽列传》：“优孟，故楚之乐人也。长八尺，多辩，常以谈笑讽諫。”
宋俞文豹《吹剑四录》：“而邓肃进诗，讽諫花石， 京欲罪之。”
清彭邦鼎《闲处光阴》卷上：“《鸳鸯于飞》诗， 管东溟曰：‘刺幽王也。’二章一反一正，以为讽諫。”
艾纳《新事旧编》：“我国战国时代有一个吴国太子讽谏其父吴王夫差的故事。”
以婉言隐语相劝谏。