jù zhàn
jù rèn
jù kǒu
jù rén
jù shè
jù zǔ
jù cī
jù qíng
jù dì
jù liè
jù yùn
jù zhǒng
jù zhí
jù dí
jù lì
jù qǔ
jù shèng
jù shǐ
jù cí
jù lè
jù cí
jù xiá
jù lìng
jù xiàn
jù shǔ
jù jùn
jù xiàn
jù biàn
jù diē
jù dú
jù dú
jù kòu
jù lùn
jù yuè
jù tán
jù è
jù tù
jù mù
jù zuò
jù shǎng
jù tuán
jù tòng
jù bù
jù zhōu
jù tán
jù zéi
jù dào
jù shì
jù yǔ
jù yǐn
jù zhōng
jù qín
jù píng
jù làng
jù shī
jù tún
jù quán
jù chǎng
jù páng
jù xié
jù lù
jù wù
jù liáo
jù kě
jù nán
jù xì
jù tái
jù hàn
jù yào
jù zhèn
jù qì
jù tòu
jù fán
jù zhào
jù zēng
jù běn
jù zǐ
jù cáo
jù yì
jù lǔ
jù fán
jù yuàn
jù rán
jù cān
jù hán
jù láo
jù yì
jù yì
jù shī
qiāo shī
máo shī
xiǎo shī
yì shī
fǎn shī
miáo shī
bèi shī
zhóu shī
shēng shī
gé shī
hán shī
guǐ shī
chén shī
lè shī
xún shī
duǎn shī
nì shī
è shī
gē shī
san shi
gēng shī
hé shī
xīn shī
fù shī
zhōu shī
liù shī
zá shī
shǐ shī
fēng shī
gòng shī
qiú shī
zhàn shī
jiù shī
jiè shī
chí shī
zhǎn shī
qǐ shī
qiān shī
bīn shī
yùn shī
dù shī
jìn shī
shān shī
liàn shī
tú shī
cái shī
cì shī
mài shī
bīn shī
shǐ shī
chàng shī
xuán shī
qì shī
wāi shī
qīng shī
shēng shī
sì shī
xuǎn shī
yǒng shī
jué shī
lián shī
gē shī
lǔ shī
xiān shī
kè shī
cǎi shī
guī shī
gǔ shī
lǜ shī
qíng shī
⒈ 诗剧。用诗体对话写成的剧本。
引鲁迅《坟·摩罗诗力说》：“至其杰作，尤在剧诗。”
朱自清《中国歌谣》二：“颂即为祭礼之乐章，可以用之于乐歌，亦可以用之于乐舞……所以商周的颂亦可以作为商周时代的剧诗。”
朱光潜《诗论·诗与乐的节奏四》：“剧诗和叙事诗都近乎谈话，语言的节奏重于音乐的节奏。”
以戏剧形式或技巧表现的抒情诗或叙事诗。西元一八四二年，白朗宁以「戏剧抒情诗」为其诗集的副标题，遂有「剧诗」之名。一般而言，剧诗只宜于阅读，不适合演出。如英国诗人拜伦，即擅长此种诗体。中国的传统歌舞剧，唱词用曲牌或诗句式，学 者也称为「剧诗」。
剧jù(1)（名）戏剧：演～｜话～｜独幕～｜惨～｜丑～。(2)（名）（Jù）姓。剧jù（形）猛烈：～烈｜～痛｜～饮｜～变｜病势加～。
诗读音：shī诗shī（名）文学体裁的一种；通过有节奏、韵律的语言反映生活；抒发情感：～抄｜～词｜～风｜～集｜～句｜～剧｜～律。