gé lǜ
gé zhì
gé yùn
gé dàng
gé shā
gé hòu
gé chú
gé lè
gé liàng
gé fù
gé xī
gé zhèng
gé zhǒng
gé bān
gé sī
gé wáng
gé lǔ
gé ài
gé xiàn
gé dí
gé yáng
gé hào
gé xīn
gé bǎo
gé yàng
gé wén
gé zhuàng
gé rì
gé zhēn
gé bī
gé wǔ
gé jī
gé yǎn
gé zhàn
gé wū
gé de
gé pú
gé wài
gé shàng
gé shī
gé niè
gé zhā
gé de
gé sài
gé lǎn
gé wǔ
gé diào
gé bēng
gé fēi
gé lùn
gé jiǎn
gé mù
gé mó
gé zī
gé shì
gé xùn
gé lán
gé jǔ
gé tà
gé xiào
gé wù
gé nìng
gé shì
gé miàn
gé zhī
gé jú
gé guǐ
gé dù
gé yán
gé fǎ
gé lèng
gé chǐ
gé mìng
gé zi
gé dòu
gé yè
gé gé
gé bō
gé zhú
gé sāi
gé zé
gé píng
gé sì
gé zǎo
gé zhǔn
gé zhǎn
gé tào
gé tiáo
gé fàn
gé lái
gé shù
gé jiān
gé léng
gé shǒu
gé jù
gé hé
gé shàn
gé zhé
gé bié
gé bǐ
gé lì
gé yì
gé lìng
gé rén
gé lì
gé ěr
gé huà
gé sè
gé miáo
gé nà
gé lā
gē dēng
gé tiān
gé sè
gé zhì
gé chì
gé bù
gé zhì
gé mò
miáo shī
qiāo shī
jué shī
sì shī
yì shī
bèi shī
duǎn shī
lián shī
guī shī
zhōu shī
fǎn shī
fù shī
è shī
yùn shī
xuán shī
hán shī
liàn shī
qiān shī
zhàn shī
zá shī
chí shī
nì shī
gē shī
gēng shī
xiān shī
qì shī
shǐ shī
bīn shī
gē shī
liù shī
jìn shī
zhóu shī
cǎi shī
xīn shī
mài shī
shēng shī
tú shī
gòng shī
gǔ shī
gé shī
bīn shī
máo shī
shān shī
shēng shī
guǐ shī
qǐ shī
xuǎn shī
wāi shī
cì shī
jiù shī
zhǎn shī
san shi
jiè shī
lǔ shī
chén shī
xún shī
qiú shī
chàng shī
yǒng shī
hé shī
jù shī
kè shī
dù shī
qíng shī
xiǎo shī
lè shī
lǜ shī
fēng shī
cái shī
shǐ shī
qīng shī
⒈ 介于今体诗与古体诗之间的一种诗体，或称半格诗。 清纳兰性德《渌水亭杂识》卷四：“建安无偶句， 西晋颇有之，日盛月加，至梁陈谓之格诗，有排偶而无粘。 沉宋又加翦裁，成五言唐律。
引《长庆集》中尚有半格诗。”
清汪立铭《白香山后集格诗注》：“顾格诗之义虽亡考，而见诸公之文章者可证……由是观之，格者但别於律诗之谓，公前集既分古调乐府、歌行以类各次於讽諭、閒适、感伤之卷，后集不復分类别卷，遂统称之曰格诗耳。时本於十一卷之首，格诗下復繫歌行杂体字，是以格诗另为古诗之一体矣。”
⒉ 在科举中作为标准规格的诗。
引《旧五代史·晋书·李怿传》：“时常侍张文宝知贡举，中书奏落进士数人，仍请詔翰林学士院作一诗一赋，下礼部，为举人格样。学士竇梦徵、张礪辈撰格诗格赋各一，送中书，宰相未以为允。”
五、七言古体诗。在白居易的长庆集后集中，特别标举格诗一目。相对于律诗而言。
由线条组成的框。【组词】：窗格、方格、空格
标准、形制。【组词】：资格、规格
品貌、气质、风范。【组词】：人格、品格、风格
打斗、击杀。【组词】：格斗、格杀
穷究。【组词】：格物致知
体式。【组词】：变格、譬喻格
量词。计算容器刻度的单位。【组词】：这感冒药水每次喝一格的量，三餐饭后服用。
诗读音：shī诗shī（名）文学体裁的一种；通过有节奏、韵律的语言反映生活；抒发情感：～抄｜～词｜～风｜～集｜～句｜～剧｜～律。