hán yǔ
hán zhòng
hán péng
hán píng
hán shòu
hán wèi
hán ōu
hán qíng
hán féng
hán é
hán xiāng
hán cái
hán lú
hán xìn
hán xiān
hán mèng
hán bái
hán guó
hán shī
hán dié
hán zhōng
hán xú
hán mǎ
hán āi
hán fēi
hán fēng
hán lú
hán liào
hán yù
hán kāng
hán dié
hán yuè
hán liú
hán fàn
hán xiāng
hán tán
hán dù
hán liǔ
hán zhāng
hán péng
hán yuàn
hán bēi
hán bēi
hán zǐ
hán lìng
qiú shī
è shī
gē shī
wāi shī
gòng shī
xuán shī
xiān shī
zhǎn shī
gé shī
shǐ shī
qǐ shī
hé shī
sì shī
miáo shī
mài shī
lǔ shī
shǐ shī
jiè shī
cì shī
zhàn shī
chén shī
qiāo shī
xīn shī
qì shī
nì shī
yì shī
guǐ shī
zhōu shī
xuǎn shī
duǎn shī
liàn shī
cǎi shī
máo shī
jué shī
kè shī
dù shī
bīn shī
san shi
qíng shī
xún shī
shān shī
gǔ shī
lián shī
zá shī
gē shī
cái shī
lè shī
chí shī
liù shī
yùn shī
xiǎo shī
lǜ shī
zhóu shī
hán shī
yǒng shī
fēng shī
qīng shī
qiān shī
guī shī
jù shī
shēng shī
gēng shī
fù shī
bīn shī
bèi shī
jiù shī
jìn shī
tú shī
fǎn shī
shēng shī
chàng shī
⒈ 《诗》今文学派之一。指汉初燕人韩婴所传授的《诗经》。 西汉初传《诗》者有鲁、齐、韩、毛四家。“韩诗”创立者韩婴,文帝时为博士官,推诗人之意而作《内外传》数万言。 西晋时,“韩诗”虽存,无传者; 南宋以后《内传》亡失,仅存《外传》。今本《韩诗外传》已非原书,有一部分已经后人修改。
引《后汉书·李恂传》:“李恂字叔英 ……少习《韩诗》,教授诸生常数百人。”
李贤注:“韩婴所传《诗》也。”
罗惇曧《文学源流》:“《鲁诗》亡於西晋,《齐诗》亡於曹魏,《韩诗》亡於北宋。”
西汉时燕人韩婴所传的诗,称为「韩诗」。
韩hán(1)(名)周朝国名;在今河南中部和山西东南部。(2)(名)姓。
诗读音:shī诗shī(名)文学体裁的一种;通过有节奏、韵律的语言反映生活;抒发情感:~抄|~词|~风|~集|~句|~剧|~律。