shēn cái
shēn fǎ
shēn qì
shēn yín
shēn fèn
shēn qián
shēn hòu
shēn shǒu
shēn gǔ
shēn fàn
shēn huǒ
shēn pēi
shēn zì
shēn zhǔ
shēn shì
shēn cái
shēn yǐng
shēn gōng
shēn qiàn
shēn bàn
shēn líng
shēn wén
shēn qióng
shēn qū
shēn hòu
shēn fen
shēn shí
shēn zī
shēn gàn
shēn xùn
shēn tǐ
shēn lì
shēn gāo
shēn cháng
shēn jià
shēn xià
shēn zhǎng
shēn tú
shēn biān
shēn jī
shēn bǎn
shēn tǐng
shēn mìng
shēn gè
shēn xīn
shēn shì
shēn shī
shēn jǐ
shēn jiā
shēn yùn
shēn móu
shēn bǎn
shēn shǒu
shēn biān
shēn zhòng
shēn pǐn
shēn wáng
shēn shòu
shēn cái
shēn dīng
shēn jì
shēn dì
shēn duàn
shēn gàn
shēn xíng
shēn bàng
shēn pàn
shēn míng
shēn qīn
shēn yāo
shēn shàn
shēn xíng
shēn qián
shēn dú
shēn báo
shēn yáo
shēn guī
shēn shang
shēn tǐ
shēn yàng
shēn qì
shēn wèi
shēn jià
shēn pī
shēn kǒu
shēn zi
mén jī
fá jī
wū jī
chuí jī
gān jī
dé jī
guó jī
qiáo jī
dàn jī
píng jī
qǐ jī
ān jī
qiǎng jī
cháng jī
tái jī
tīng jī
pán jī
yǔ jī
huò jī
bà jī
fù jī
líng jī
lù jī
fáng jī
dān jī
xiāo jī
hóng jī
shù jī
běn jī
huáng jī
chū jī
diàn jī
chéng jī
tāng jī
chóng jī
wán jī
tuí jī
dào jī
dàng jī
běn jī
shēn jī
qiáng jī
yīn jī
lín jī
yí jī
yóu jī
fú jī
cuò jī
liú jī
huáng jī
tián jī
shuì jī
gēn jī
máo jī
zī jī
jiē jī
zhēn jī
dì jī
pī jī
zhòng jī
zhù jī
qìng jī
zhào jī
hú jī
kāi jī
yōng jī
bāng jī
chāng jī
quán jī
dēng jī
shān jī
hóng jī
biàn jī
qián jī
miàn jī
niè jī
tiān jī
xiāng jī
chuàng jī
chéng jī
pán jī
⒈ 后以“身基”指立身的根本。
引语本《左传·成公十三年》：“礼，身之干也；敬，身之基也。”
北齐颜之推《颜氏家训·勉学》：“礼为教本，敬者身基。”
身shēn(1)（名）身体：～上。(2)（名）指生命：奋不顾～。(3)（名）自己；本身：以～作则。(4)（名）人的品格和修养：修～。(5)（名）物体的中部或主要部分：车～｜船～。(6)（名）（～儿）（量）用于衣服：做两～儿制服。
基读音：jī基jī(1)（名）基础：房～｜地～｜路～。(2)（形）起头的；根本的：～层｜～数。(3)（名）化合物的分子中所含的一部分原子；被看做是一个单位时就叫基；如羟基、氨基。