shēn guī
shēn cái
shēn gàn
shēn xíng
shēn yáo
shēn shǒu
shēn líng
shēn xùn
shēn jǐ
shēn dīng
shēn gè
shēn hòu
shēn cái
shēn hòu
shēn qì
shēn báo
shēn bàn
shēn biān
shēn shòu
shēn fèn
shēn tǐ
shēn fen
shēn tǐ
shēn móu
shēn qiàn
shēn qióng
shēn jiā
shēn shì
shēn pàn
shēn wén
shēn fàn
shēn qū
shēn shī
shēn xīn
shēn zhǔ
shēn zī
shēn pēi
shēn jī
shēn wáng
shēn gàn
shēn zi
shēn jià
shēn dì
shēn dú
shēn pǐn
shēn míng
shēn zì
shēn cái
shēn yǐng
shēn tǐng
shēn qián
shēn yàng
shēn shǒu
shēn lì
shēn shàn
shēn yāo
shēn gōng
shēn zhòng
shēn duàn
shēn zhǎng
shēn jì
shēn huǒ
shēn gǔ
shēn shang
shēn bǎn
shēn yín
shēn gāo
shēn jià
shēn bàng
shēn yùn
shēn xíng
shēn pī
shēn cháng
shēn fǎ
shēn bǎn
shēn kǒu
shēn qì
shēn tú
shēn shì
shēn qián
shēn wèi
shēn qīn
shēn shí
shēn xià
shēn biān
shēn mìng
fēn duàn
hé duàn
chàng duàn
dà duàn
jiē duàn
dì duàn
pǐ duàn
tǐ duàn
cǐ duàn
háng duàn
yī duàn
cǎi duàn
mò duàn
qiào duàn
piàn duàn
ā duàn
kē duàn
jiē duàn
guǎn duàn
pín duàn
kē duàn
shí duàn
tóu duàn
sān duàn
qiáo duàn
jǐn duàn
gōng duàn
qū duàn
bō duàn
dùn duàn
zhōng duàn
zì duàn
xiǎn duàn
pǐ duàn
shàng duàn
tiáo duàn
shǒu duàn
guò duàn
shēn duàn
jú duàn
bù duàn
páo duàn
máo duàn
jīn duàn
gé duàn
kuǎn duàn
身段shēnduàn
(1) 女子的身形体态
例身段优美的妇女英(woman’s) figure(2) 演员在舞台上表演的形体动作
英(dancer’s) posture⒈ 身体。
引宋柳永《木兰花》词:“星眸顾拍精神峭,罗袖迎风身段小。”
清李渔《玉搔头·误投》:“难道是廉耻心随身段长。”
草明《魅惑》:“她底矮壮的身段倚靠在汶澜桥铁栏上。”
⒉ 指体态。
引宋柳永《荔枝香》词:“遥认,众里盈盈好身段。”
《警世通言·玉堂春落难逢夫》:“玉姐偷看公子,眉清目秀,面白唇红,身段风流。”
⒊ 戏曲演员表演的各种舞蹈化形体动作。
引清李斗《扬州画舫录·新城北录下》:“周维伯曲不入调,身段阑珊,惟能説白而已。”
清李渔《比目鱼·入班》:“开口便成腔,不须摹倣身段规模,做出都成样。”
《相声传统作品选·黄鹤楼》:“我们没事儿净在一块儿研究,我给他呀说说身段嘛的,研究研究唱腔儿呀!”
体态、模样。
身shēn(1)(名)身体:~上。(2)(名)指生命:奋不顾~。(3)(名)自己;本身:以~作则。(4)(名)人的品格和修养:修~。(5)(名)物体的中部或主要部分:车~|船~。(6)(名)(~儿)(量)用于衣服:做两~儿制服。
段读音:duàn段duàn(1)(名)时间、事物的分划:地~。(2)(量)一~铁路。(3)姓。