jiāo kū
jiāo cuì
jiāo huā
jiāo wěi
jiāo lún
jiāo rǎng
jiāo fàn
jiāo huáng
jiāo rè
jiāo fēng
jiāo gěng
jiāo rán
jiāo ruò
jiāo shuò
jiāo tóng
jiāo tū
jiāo yān
jiāo làn
jiāo áo
jiāo dú
jiāo zhuó
jiāo shuò
jiāo zhú
jiāo yāo
jiāo gǎo
jiāo zhǒng
jiāo chǐ
jiāo shā
jiāo juàn
jiāo zhù
jiāo cuì
róng cuì
diāo cuì
líng cuì
tiǎn cuì
qiáo cuì
bēi cuì
hán cuì
gū cuì
wāng cuì
cǎn cuì
tú cuì
pí cuì
láo cuì
yōu cuì
shāng cuì
bìng cuì
tiǎn cuì
shuāi cuì
xiāo cuì
qín cuì
pǔ cuì
lǎo cuì
jiǒng cuì
ào cuì
pín cuì
āi cuì
wěi cuì
dùn cuì
huǐ cuì
cān cuì
qiáo cuì
qióng cuì
hūn cuì
huāng cuì
kū cuì
biǎn cuì
shěn cuì
huāng cuì
cán cuì
yǎn cuì
cǎn cuì
cóng cuì
cuī cuì
cū cuì
mǐn cuì
gǎo cuì
jiān cuì
kùn cuì
léi cuì
diāo cuì
shòu cuì
chóu cuì
形容人脸色差，瘦削。
⒈ 同“憔悴”。
引唐玄应《一切经音义》卷六：“燋悴，《三苍》作顦顇，《广雅》：憔卒，愁患忧也，亦病也。”
jiāo cuì ㄐㄧㄠ ㄘㄨㄟˋ燋悴
同“ 憔悴 ”。 唐 玄应 《一切经音义》卷六：“燋悴，《三苍》作顦顇，《广雅》：憔卒，愁患忧也，亦病也。”
1. 引火用的柴。
2. 古同“焦”（a.物体经火烧或高热烘烤后变得枯黄或成炭样；b.焦东西的气味；c.黄黑色）。
3. 着急：“上下燋心。”
悴读音：cuì悴cuì(1)（形）忧伤。(2)（形）衰弱不振：前荣后～。