dùn yòng
dùn guān
dùn wù
dùn jù
dùn qì
dùn hàn
dùn zuó
dùn fú
dùn zhù
dùn ěr
dùn qì
dùn jiě
dùn diē
dùn zhuàng
dùn pèi
dùn sǎng
dùn dùn
dùn cuì
dùn liè
dùn rù
dùn kè
dùn dì
dùn duàn
dùn dòu
dùn fǎ
dùn fàn
dùn zhì
dùn chí
dùn hàn
dùn tuō
dùn wán
dùn xià
dùn rèn
dùn jué
dùn sù
dùn wěi
dùn jì
dùn jì
dùn lì
dùn jūn
dùn bǎo
dùn bì
dùn dāo
dùn dǎng
dùn bǎo
dùn xiāo
dùn xiǔ
dùn hū
dùn pú
dùn rǎo
dùn shí
dùn cuò
dùn shǒu
dùn jìn
dùn yáng
dùn yān
dùn pāi
dùn yì
dùn bèi
dùn hé
dùn gǔ
dùn duàn
dùn jiǎ
dùn lù
dùn shè
dùn tā
dùn jiāng
dùn duó
dùn yè
dùn lǚ
dùn hào
dùn le
dùn jiē
dùn fàng
dùn zhěng
dùn jǐ
dùn shēn
dùn zǔ
dùn è
dùn fèi
dùn kōng
dùn lún
dùn bì
dùn zú
dùn wò
dùn jiǎo
dùn rǔ
dùn piě
dùn luò
dùn cuì
dùn kuī
dùn zhèng
dùn chuǎn
dùn shuāi
dùn dì
dùn bó
dùn duàn
dùn fáng
dùn zú
dùn jí
dùn wǎng
dùn hùn
dùn yīng
dùn chí
dùn pǐ
dùn kāi
dùn jiàn
dùn shuō
dùn kǒu
dùn zhōu
dùn mèi
dùn jiào
dùn qǔ
dùn liú
dùn huō
dùn bì
dùn kùn
dùn lǎo
dùn cì
dùn è
dùn fú
dùn xùn
dùn yǔ
dùn bīng
dùn chǔ
dùn léi
dùn mén
dùn mù
dùn rán
dùn bǐ
dùn xiē
dùn cuò
dùn jī
dùn è
dùn jué
dùn yǔ
dùn gōng
dùn cuì
kùn cuì
xiāo cuì
diāo cuì
tiǎn cuì
shòu cuì
hán cuì
gǎo cuì
huāng cuì
cóng cuì
wěi cuì
jiān cuì
bìng cuì
róng cuì
cǎn cuì
cuī cuì
lǎo cuì
bēi cuì
huǐ cuì
cán cuì
líng cuì
qín cuì
pí cuì
jiāo cuì
diāo cuì
shěn cuì
cǎn cuì
ào cuì
biǎn cuì
qiáo cuì
chóu cuì
āi cuì
kū cuì
tiǎn cuì
wāng cuì
huāng cuì
tú cuì
yǎn cuì
cān cuì
hūn cuì
léi cuì
gū cuì
yōu cuì
qiáo cuì
cū cuì
mǐn cuì
shāng cuì
qióng cuì
shuāi cuì
láo cuì
pǔ cuì
pín cuì
jiǒng cuì
⒈ 亦作“顿萃”。亦作“顿瘁”。困顿憔悴貌。
引《荀子·富国》：“劳苦顿萃而愈无功，愀然忧戚非乐而日不和。”
《文选·王褒＜洞箫赋＞》：“桀跖鬻博，儡以顿顇。”
李善注：“顇，即愁顇也。”
《文选·潘岳＜寡妇赋＞》：“容貌儡以顿悴兮，左右凄其相慜。”
张铣注：“顿悴，憔悴也。”
一本作“顿顇”。 清钱谦益《嫁女词》之一：“十载违汝家，顿顇类媰孀。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
悴读音：cuì悴cuì(1)（形）忧伤。(2)（形）衰弱不振：前荣后～。