hán huàn
hán shǒu
hán hàn
hán zhóu
hán cáng
hán xīn
hán shù
hán shòu
hán diào
hán yǔ
hán yāo
hán guǐ
hán gǎo
hán guǎn
hán shī
hán zhàng
hán shǎn
hán huó
hán dà
hán gōng
hán yù
hán yǎn
hán piàn
hán chén
hán hú
hán guān
hán kāi
hán luò
hán jiǎn
hán shū
hán hóng
hán shòu
hán jiàn
hán fāng
hán pìn
hán liè
hán rén
hán shì
hán jì
hán yú
hán fēng
hán cuī
hán zhá
hán shù
hán yuē
hán hé
hán zhī
hán wèn
hán zhōng
hán yǎng
hán sāi
hán qǐng
hán shǐ
hán zhèn
hán fù
hán qín
hán xiá
hán zhuāng
hán yì
hán mào
hán xún
hán shòu
hán wèi
hán rú
hán dào
hán tuō
hán diàn
hán dá
hán dìng
hán gǎo
hán shāng
hán niú
hán diàn
hán gào
hán kuò
hán shǐ
hán gǔ
hán lìng
hán xí
hán dú
hán fāng
hán yuán
hán gài
hán dá
hán gòu
hán sī
hán suǒ
hán sān
hán xī
hán shēng
hán yǐn
hán zhàng
hán jiǎo
hán xiáo
hán xià
⒈ 谓置物于匣中。
引汉桓宽《盐铁论·禁耕》：“家人有宝器，尚函匣而藏之，况人主之山海乎？”
⒉ 盛物的匣子。
引晋王嘉《拾遗记·前汉上》：“金状混混若泥，如紫磨之色；百铸，其色变白，有光如银，即‘银烛’是也。常以此泥封诸函匣及诸宫门，鬼魅不敢干。”
唐李亢《独异志》卷中：“贡於汉，帝取之，常封函匣，以避邪魅。”
1.匣；封套：石～。全书共四～。
2.信件：来～。～授。
3.包容；包含。
匣读音：xiá匣xiá（名）（～子、～儿）装东西的较小的方形器皿；有盖儿；盒子：～子｜话～子。