hán hé
hán yǎn
hán gào
hán sān
hán piàn
hán zhàng
hán kuò
hán shāng
hán niú
hán dào
hán gǔ
hán zhàng
hán mào
hán dú
hán yì
hán qín
hán fēng
hán dá
hán shēng
hán shī
hán rú
hán shòu
hán zhèn
hán wèn
hán diàn
hán jiǎn
hán fù
hán qǐng
hán cáng
hán shǎn
hán tuō
hán huàn
hán wèi
hán yú
hán xī
hán lìng
hán xīn
hán guān
hán gǎo
hán fāng
hán luò
hán shù
hán cuī
hán dà
hán yuē
hán hú
hán shù
hán dá
hán fāng
hán zhī
hán kāi
hán yuán
hán suǒ
hán rén
hán yǐn
hán guǐ
hán gōng
hán zhá
hán zhóu
hán xí
hán pìn
hán sī
hán jì
hán chén
hán shǐ
hán jiǎo
hán zhōng
hán liè
hán xún
hán yù
hán dìng
hán shòu
hán gòu
hán sāi
hán jiàn
hán shǒu
hán xiáo
hán xià
hán shòu
hán hóng
hán yǔ
hán guǎn
hán gài
hán hàn
hán xiá
hán huó
hán diào
hán diàn
hán yǎng
hán yāo
hán shì
hán gǎo
hán shū
hán shǐ
hán zhuāng
mǐn luò
bǔ luò
hán luò
lián luò
niǎn luò
qīng luò
yī luò
wò luò
sān luò
shǎn luò
pǔ luò
bài luò
gāo luò
zhōng luò
xǔ luò
shāng luò
qǔ luò
dōng luò
jīng luò
hào luò
guān luò
tiě luò
jiǔ luò
xián luò
shǔ luò
wǎn luò
yǒu luò
chán luò
sōng luò
hán luò
gǒng luò
hé luò
wēn luò
⒈ 亦作“凾洛”。古代长安和洛阳的并称。
引《文选·任昉<王文宪集序>》:“自函洛不守,宪章中輟。”
吕延济注:“函,函关,谓长安也。 洛,洛阳也。言自西晋丧乱,不守二京之都,而宪章经籍皆中道而坏也。”
《南史·梁元帝纪》:“旧邦凯復, 函洛已平。”
唐宋之问《送尹辅阙入京序》:“勑书来秦,徵诣凾洛。”
《新唐书·第五琦传》:“若假臣一职,请悉东南寳貲,飞餉函洛,惟陛下命。”
1.匣;封套:石~。全书共四~。
2.信件:来~。~授。
3.包容;包含。
洛读音:luò洛luò(1)(名)洛河;水名;发源于陕西;流入河南。(2)(名)(Luò)姓。