hán yāo
hán xí
hán xià
hán cáng
hán qǐng
hán zhī
hán shòu
hán zhàng
hán huàn
hán dá
hán shǐ
hán dào
hán jiǎo
hán gòu
hán gǔ
hán dà
hán rén
hán zhóu
hán piàn
hán sī
hán xiá
hán shòu
hán dú
hán zhōng
hán shǐ
hán yǎng
hán yǎn
hán pìn
hán jiàn
hán fù
hán guān
hán shǎn
hán shòu
hán shū
hán niú
hán rú
hán kāi
hán lìng
hán diàn
hán shǒu
hán hàn
hán gài
hán liè
hán shù
hán yǐn
hán sān
hán wèi
hán suǒ
hán gōng
hán yù
hán jì
hán zhèn
hán shāng
hán yuē
hán yì
hán fēng
hán gào
hán jiǎn
hán hóng
hán guǐ
hán yuán
hán dìng
hán zhá
hán yú
hán gǎo
hán tuō
hán yǔ
hán mào
hán kuò
hán dá
hán xiáo
hán chén
hán zhuāng
hán qín
hán hé
hán gǎo
hán guǎn
hán xún
hán diàn
hán xīn
hán fāng
hán wèn
hán fāng
hán shì
hán luò
hán sāi
hán zhàng
hán cuī
hán huó
hán hú
hán shù
hán shēng
hán xī
hán diào
hán shī
⒈ 泛指长安一带。
引宋司马光《送王书记之官永兴》诗：“巩洛风烟远， 函秦草树微。”
宋陆游《山南行》诗：“地近函秦气俗豪，秋千蹴鞠分朋曹。”
宋陆游《剑门关》诗：“剑门天设险，北乡控函秦。”
1.匣；封套：石～。全书共四～。
2.信件：来～。～授。
3.包容；包含。
秦读音：qín秦qín(1)（名）周朝国名；在今陕西中部；甘肃东部。(2)（名）朝代；公元前221…公元前206；秦始皇嬴政所建。(3)（名）指陕西和甘肃。特指陕西。(4)（名）（Qín）姓。