dà hóng
fēi hóng
áo hóng
dān hóng
lí hóng
jī hóng
āi hóng
piàn hóng
yún hóng
tài hóng
qiū hóng
yàn hóng
yuān hóng
máng hóng
xī hóng
lǚ hóng
yóu hóng
wú hóng
yuān hóng
shī hóng
fēi hóng
lái hóng
yān hóng
míng hóng
chūn hóng
lín hóng
shěn hóng
lián hóng
qīng hóng
yàn hóng
jiàn hóng
méng hóng
jià hóng
sāi hóng
méng hóng
shuāng hóng
jiǔ hóng
xìn hóng
bō hóng
ní hóng
liáng hóng
lín hóng
xiáng hóng
guī hóng
jīn hóng
xì hóng
hán hóng
máng hóng
yú hóng
bā hóng
biàn hóng
yàn hóng
èr hóng
páng hóng
lù hóng
dì hóng
xiāo hóng
jīng hóng
pān hóng
xuě hóng
máng hóng
bīn hóng
míng hóng
duàn hóng
gū hóng
⒈ 亦作“庞洪”。浑然宏大。古人以天体未形成之前，宇宙浑沌一体称为“庞鸿”。
引汉张衡《灵宪》：“道根既建，自无生有。太素始萌，萌而未兆，并气同色，浑沌不分。故道志之言云，‘有物浑成，先天地生’，其气体固未可得而形，其迟速固未可得而纪也。如是者又永久焉，斯谓庞鸿。”
《艺文类聚》卷一引作“庞洪”。 晋皇甫谧《帝王世纪》：“太素始萌，萌而未兆，谓之庞洪。”
清王韬《变法下》：“自其外观之，非不庞洪彪炳。”
庞páng(1)（形）庞大：～然大物。(2)（形）多而杂乱：～杂。(3)（Pánɡ）姓。(4)（名）（～儿）脸盘：面～。
鸿读音：hóng鸿hóng(1)（名）鸿雁：～毛。(2)（名）〈书〉指书信：来～（来信）。(3)（形）大：～图｜～儒。(4)（Hónɡ）姓。