jià hè
jià hǎi
jià fú
jià yán
jià líng
jià yuán
jià dàn
jià niáng
jià què
jià zǎi
jià kōng
jià shuō
jià qū
jià lí
jià lóng
jià dào
jià piào
jià chéng
jià lǐ
jià tiān
jià kuà
jià hé
jià bù
jià hóng
jià tǐng
jià yù
jià niǎo
jià cháng
jià é
jià pái
jià zuì
jià bèi
jià yù
jià líng
jià yún
jià shǐ
jià gǔ
jià é
jià míng
jià líng
jià sú
jià shì
jià lín
jià jiān
jià lí
jià cáo
jià bēng
jià zuò
jià zhào
jià tiē
jià yì
jià chē
jià yì
jià shuō
jià hōng
jià zhì
jià làng
jià biàn
jià tóu
jià yán
jià huò
gū hóng
yān hóng
āi hóng
páng hóng
xì hóng
yàn hóng
jīn hóng
dà hóng
hán hóng
míng hóng
lián hóng
lín hóng
sāi hóng
biàn hóng
fēi hóng
duàn hóng
áo hóng
liáng hóng
dì hóng
méng hóng
shī hóng
xī hóng
bīn hóng
lái hóng
jiàn hóng
máng hóng
shěn hóng
èr hóng
yuān hóng
fēi hóng
dān hóng
yàn hóng
yóu hóng
pān hóng
xiáng hóng
lù hóng
shuāng hóng
jī hóng
jià hóng
ní hóng
wú hóng
lín hóng
piàn hóng
qīng hóng
tài hóng
lí hóng
máng hóng
qiū hóng
bā hóng
yún hóng
xìn hóng
máng hóng
bō hóng
yàn hóng
yú hóng
xiāo hóng
lǚ hóng
jiǔ hóng
yuān hóng
méng hóng
jīng hóng
guī hóng
xuě hóng
chūn hóng
míng hóng
⒈ 指仙道乘鸿飞行。
引晋郭璞《游仙诗》之三：“赤松临上游，驾鸿乘紫烟。”
南朝宋鲍照《从登香炉峰》诗：“谷馆驾鸿人，巖栖咀丹客。”
驾jià(1)（动）使牲口拉（车或农具）：两匹马～车｜～着牲口耕地。(2)（动）驾驶：～车｜～飞机。(3)（名）指车辆；借用为对人的敬辞：大～｜劳～｜挡～。(4)（名）特指帝王的车；借指帝王：晏～｜保～。
鸿读音：hóng鸿hóng(1)（名）鸿雁：～毛。(2)（名）〈书〉指书信：来～（来信）。(3)（形）大：～图｜～儒。(4)（Hónɡ）姓。