fēi péng
fēi hóng
fēi shēng
fēi xiōng
fēi jí
fēi xiān
fēi yún
fēi zhì
fēi dùn
fēi jù
fēi shēng
fēi chī
fēi yì
fēi jù
fěi lián
fēi lú
fēi yǔ
fēi hóng
fēi zhēng
fēi yīng
fēi niǎo
fēi dòng
fēi liáng
fēi qín
fēi zǒu
fēi shī
fěi lián
fēi guān
fēi lǎn
fēi qiào
fēi wǎn
fēi téng
fěi chóng
fēi yáo
fēi chán
fēi yán
fēi xiáng
fēi yáng
fēi lóng
fēi biàn
fēi méng
fēi sè
fēi lóu
fēi lěi
sāi hóng
qiū hóng
tài hóng
bō hóng
jī hóng
lù hóng
lǚ hóng
yān hóng
qīng hóng
yàn hóng
méng hóng
xī hóng
lián hóng
méng hóng
shuāng hóng
bīn hóng
fēi hóng
dì hóng
gū hóng
míng hóng
xiāo hóng
èr hóng
dān hóng
pān hóng
xìn hóng
lín hóng
yú hóng
yóu hóng
wú hóng
hán hóng
páng hóng
shī hóng
liáng hóng
máng hóng
máng hóng
lín hóng
yuān hóng
máng hóng
bā hóng
xiáng hóng
jiàn hóng
duàn hóng
yuān hóng
piàn hóng
shěn hóng
xì hóng
lí hóng
āi hóng
yàn hóng
yún hóng
lái hóng
ní hóng
jīng hóng
xuě hóng
yàn hóng
dà hóng
biàn hóng
míng hóng
áo hóng
jīn hóng
fēi hóng
guī hóng
chūn hóng
jiǔ hóng
jià hóng
⒈ 蠛蠓。
引《史记·周本纪》：“麋鹿在牧，蜚鸿满野。”
司马贞索隐：“高诱曰‘蜚鸿，蠛蠓也。’言飞虫蔽田满野，故为灾，非是鸿雁也。”
唐王勃《乾元殿颂序》：“蜚鸿集野，瞻乌鲜投足之因。”
古直《哀朝鲜》诗：“川原鬱惭色，中野多蜚鸿。”
⒉ 良马名。
引汉东方朔《答骠骑难》：“騏驥、緑耳、蜚鸿、驊騮，天下良马也。”
清龚鼎孳《岁暮行》：“昨夜少府下急牒，军兴无策宽蜚鸿。”
⒊ 鸿雁。
引宋黄昇《摸鱼儿·为遗蜕山中桃花作寄冯云月》词：“花知道，应倩蜚鸿寄语，年来老子安否。”
古同“飞”。
鸿读音：hóng鸿hóng(1)（名）鸿雁：～毛。(2)（名）〈书〉指书信：来～（来信）。(3)（形）大：～图｜～儒。(4)（Hónɡ）姓。