yán lí
yán yín
yán kù
yán rǒng
yán jiǎo
yán zhù
yán yǐn
yán pán
yán xiǎo
yán dù
yán jiǎn
yán sī
yán pù
yán wù
yán shù
yán kè
yán yào
yán tún
yán lào
yán guān
yán zào
yán jiàng
yán jūn
yán bǎn
yán dù
yán zū
yán yùn
yán chē
yán cháng
yán míng
yán lǔ
yán gū
yán xiǎo
yán méi
yán chǐ
yán gāng
yán fēng
yán jī
yán qiáo
yán cài
yán gēn
yán shuì
yán shén
yán hú
yán mín
yán cāng
yán chāo
yán cáng
yán lì
yán chí
yán bǔ
yán sū
yán jǐng
yán hàn
yán zū
yán shuǐ
yán suān
yán xiān
yán hǎi
yán é
yán cè
yán jī
yán cuó
yán cù
yán liáng
yán fèn
yán huāng
yán zī
yán jū
yán jià
yán dàn
yán bā
yán xiāng
yán mài
yán bāo
yán yán
yán shuāng
yán piào
yán dào
yán jiǎ
yán pǔ
yán qiū
yán chāo
yán cáo
yán tǔ
yán zǐ
yán fǎ
yán mái
yán zhàng
yán yuàn
yán jīn
yán què
yán gōng
yán jī
yán mó
yán dīng
yán jí
yán zhǎo
yán jìng
yán chà
yán lóng
yán mǐ
yán tān
yán suī
yán hù
huáng méi
cán méi
léng méi
bái méi
ōu méi
líng méi
suān méi
duàn méi
guān méi
chǔ méi
jì méi
biāo méi
yuè méi
guān méi
luò méi
jì méi
tián méi
gǎo méi
yù méi
chū méi
là méi
wàng méi
hè méi
diào méi
láng méi
hóu méi
mò méi
nòng méi
yì méi
rù méi
xī méi
zhū méi
là méi
yáng méi
tàn méi
yíng méi
shuāng méi
qīng méi
gōng méi
sū méi
qiǎo méi
sòng méi
xǐ méi
tái méi
què méi
là méi
yáng méi
wú méi
chuī méi
xuě méi
lǐng méi
biāo méi
wū méi
hán méi
gēng méi
jiāng méi
dǎng méi
xiāng méi
shí méi
zuò méi
yán méi
⒈ 盐和梅子。盐味咸，梅味酸，均为调味所需。亦喻指国家所需的贤才。
引《书·说命下》：“若作和羹，尔惟盐梅。”
孔传：“盐咸梅醋，羹须咸醋以和之。”
《梁书·处士传·庾詵》：“勒州县时加敦遣，庶能屈志，方冀盐梅。”
清李渔《玉搔头·分任》：“急递盐梅信，飞传鼎鼐家。”
郭沫若《创造十年》十三：“外来稿件不加减一下盐梅，它是不肯入口的。”
⒉ 调和；和谐。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·声律》：“声得盐梅，响滑榆槿。”
宋苏辙《除冯京彰德军节度使制》：“和而不同，性有盐梅之德。”
⒊ 盐花梅浆。可用以擦洗银器。
引唐白居易《寄两银榼与裴侍郎因题两绝》之二：“惯和麴蘖堪盛否？重用盐梅试洗看。”
自注：“银匠洗银，多以盐花梅浆也。”
⒋ 白梅的异名。见明李时珍《本草纲目·果一·梅》。
盐味咸，梅味酸，都是调味的必需品。《语出书经．说命》：「若作和羹，尔惟盐梅。」乃殷高宗命傅说为相的言辞，说他是国家极需要的人，后因用以称美相业的言辞。《梁书．卷五一．处士传．庾诜传》：「勒州县时加敦遣，庶能屈志，方冀盐梅。」
盐(1)（名）本义：食盐：食盐(2)（名）由金属离子（包括铵离子）和酸根离子组成的化合物。常温时一般为晶体；绝大多数是强电解质；在水溶液中和熔融状态下都能电离。
梅读音：méi梅méi(1)（名）乔木；性耐寒；早春开花；有粉红、白、红等颜色。果实球形；味酸。(2)（名）这种植物的花。(3)（名）（～子）这种植物的果实。(4)（名）（Méi）姓。