chuī jiā
chuī léi
chuī shā
chuī xiāo
chuī qiāng
chuī máo
chuī sù
chuī fēng
chuī fú
chuī sòng
chuī dēng
chuī yú
chuī chén
chuī tái
chuī yù
chuī jīn
chuī guǎn
chuī wàn
chuī yún
chuī shào
chuī chún
chuī tóng
chuī hū
chuī zhì
chuī huī
chuī lè
chuī tǒng
chuī qiú
chuī huǒ
chuī hǔ
chuī yè
chuī nòng
chuī shēng
chuī dàng
chuī jī
chuī fèng
chuī lún
chuī rǔ
chuī lǜ
chuī tán
chuī guǎn
chuī da
chuī chí
chuī jiǎo
chuī zòu
chuī chàng
chuī huā
chuī shà
chuī huáng
chuī yáng
chuī xī
chuī zhú
chuī bò
chuī zǐ
chuī luó
chuī shuā
chuī xū
chuī pāi
chuī xū
chuī pěng
chuī suǒ
chuī líng
chuī hún
chuī jìng
chuī dòng
chuī méi
chuī gǔ
chuī jī
chuī xǔ
chuī hǒu
chuī yān
chuī fā
chuī líng
chuī téng
chuī mào
chuī dí
chuī niú
chuī shǒu
chuī chuī
chuī ǒu
chuī biān
chuī sàn
chuī jī
wū méi
wú méi
là méi
hè méi
xiāng méi
sòng méi
líng méi
là méi
qiǎo méi
luò méi
rù méi
tián méi
yáng méi
zuò méi
suān méi
mò méi
huáng méi
biāo méi
diào méi
wàng méi
xuě méi
yán méi
xī méi
láng méi
sū méi
jiāng méi
hán méi
shuāng méi
ōu méi
dǎng méi
yuè méi
xǐ méi
duàn méi
tàn méi
yì méi
nòng méi
gēng méi
jì méi
qīng méi
hóu méi
chū méi
jì méi
biāo méi
tái méi
chǔ méi
shí méi
yíng méi
lǐng méi
gǎo méi
yáng méi
bái méi
guān méi
chuī méi
què méi
yù méi
cán méi
là méi
léng méi
gōng méi
guān méi
zhū méi
⒈ 吹拂梅花。
引南朝梁简文帝《梅花赋》：“春风吹梅畏落尽，贱妾为此敛蛾眉。”
⒉ 吹奏《大梅花》、《小梅花》等曲调。
引宋刘过《柳梢青·送卢梅坡》词：“泛菊杯深，吹《梅》角远，同在京城。”
吹chuī(1)（动）合拢嘴用力吐气：～口哨。(2)（动）空气流动：风～雨打。(3)（动）说大话：～牛。(4)（形）事情失败：这事～了。
梅读音：méi梅méi(1)（名）乔木；性耐寒；早春开花；有粉红、白、红等颜色。果实球形；味酸。(2)（名）这种植物的花。(3)（名）（～子）这种植物的果实。(4)（名）（Méi）姓。