jùn xiù
jùn guā
jùn xiá
jùn bá
jùn néng
jùn lǚ
jùn kuài
jùn pǐn
jùn wù
jùn ài
jùn shuǎng
jùn xián
jùn yǎn
jùn qì
jùn hú
jùn máo
jùn dé
jùn dàng
jùn wèi
jùn jǔ
jùn míng
jùn cái
jùn yǐng
jùn liè
jùn liáng
jùn gǔ
jùn fēng
jùn shàng
jùn yóu
jùn cái
jùn ér
jùn jié
jùn qiǎo
jùn líng
jùn yǎ
jùn mǐn
jùn lǎng
jùn yì
jùn zhuàng
jùn niǎo
jùn shì
jùn shēng
jùn xiōng
jùn qiào
jùn yīng
jùn mài
jùn yǒu
jùn lǎo
jùn zào
jùn liáo
jùn jié
jùn chú
jùn bǔ
jùn lì
jùn páng
jùn wù
jùn gāo
jùn yì
jùn bì
jùn zhì
jùn nán
jùn shǎng
jùn zhé
jùn huì
jùn lái
jùn dì
jùn biàn
jùn mǎ
jùn háo
jùn fā
jùn rén
jùn dá
jùn jiāo
jùn wù
jùn liú
jùn qún
jùn míng
jùn chǔ
jùn jiàn
jùn qì
jùn shàn
jùn láng
jùn biàn
jùn shí
jùn yuǎn
jùn yǔ
jùn xuǎn
jùn yīn
jùn jié
jùn yù
jùn jié
jùn qí
jùn jié
jùn lì
jùn yì
jùn měi
jùn mào
jùn yàn
jùn zhé
jùn kè
jùn mín
jùn xióng
jùn wěi
俊俏jùnqiào
(1) 口∶漂亮;(好工具.)美丽;容貌俊秀俏丽
英pretty and charming⒈ 美丽；漂亮。
引元王实甫《西厢记》第一本第四折：“扭捏着身子儿百般做作，来往向人前卖弄俊俏。”
《警世通言·杜十娘怒沉百宝箱》：“那公子俊俏庞儿，温存性儿，又是撒漫的手儿，幇衬的勤儿，与十娘一双两好，情投意合。”
《红楼梦》第七回：“果然带来了个后生，比宝玉略瘦些，眉清目秀，粉面朱唇，身材俊俏，似更在宝玉之上。”
魏巍《东方》第一部第七章：“在搭衣服的绳子上挂着的笼子里，有两只俊俏的白玉鸟。”
容貌俊美秀丽，性情伶俐聪明。
俊jùn(1)（形）相貌好看：～秀｜～俏｜这个孩子长得好～呀。(2)（形）才智出众的：～杰｜英～｜～士。
俏读音：qiào[ qiào ]1. 相貌美好，漂亮：俏丽（俊俏美丽）。俏媚。俏爽。俊俏。
2. 货物的销路好，价格上涨：俏货。走俏。
3. 烹调时为增加滋味、色泽而加上东西：俏头（a.烹调时加上的青蒜、香菜、木耳等；b.戏曲、曲艺中引入喜爱的身段、道白或穿插。“头”均读轻声）。俏点儿香菜。