jùn guā
jùn rén
jùn yǔ
jùn bì
jùn jǔ
jùn jiàn
jùn xuǎn
jùn chǔ
jùn wù
jùn cái
jùn bǔ
jùn qiǎo
jùn ài
jùn yǎn
jùn yuǎn
jùn yóu
jùn mǐn
jùn wěi
jùn mài
jùn lái
jùn wù
jùn fā
jùn míng
jùn dé
jùn jié
jùn máo
jùn qì
jùn dì
jùn jié
jùn gāo
jùn páng
jùn jié
jùn xiá
jùn yàn
jùn yǐng
jùn qí
jùn lì
jùn yǒu
jùn bá
jùn láng
jùn zhì
jùn liú
jùn liè
jùn shí
jùn yǎ
jùn hú
jùn háo
jùn yīn
jùn ér
jùn zhuàng
jùn yì
jùn dá
jùn chú
jùn wù
jùn lì
jùn biàn
jùn pǐn
jùn yù
jùn jié
jùn xián
jùn míng
jùn jiāo
jùn liáng
jùn liáo
jùn yīng
jùn fēng
jùn xiōng
jùn gǔ
jùn shǎng
jùn shàng
jùn zhé
jùn yì
jùn cái
jùn shì
jùn qiào
jùn nán
jùn qì
jùn zhé
jùn mào
jùn niǎo
jùn kè
jùn yì
jùn mín
jùn xióng
jùn lǚ
jùn biàn
jùn lǎo
jùn qún
jùn wèi
jùn líng
jùn kuài
jùn měi
jùn dàng
jùn xiù
jùn shàn
jùn huì
jùn zào
jùn jié
jùn lǎng
jùn mǎ
jùn shuǎng
jùn shēng
jùn néng
chún yǎ
rú yǎ
hé yǎ
chún yǎ
yín yǎ
āi yǎ
jùn yǎ
jùn yǎ
cuì yǎ
hóng yǎ
yīn yǎ
cāng yǎ
sù yǎ
jié yǎ
cí yǎ
yōu yǎ
diǎn yǎ
ān yǎ
nán yǎ
dàn yǎ
yōu yǎ
quán yǎ
huì yǎ
dǔ yǎ
jìng yǎ
èr yǎ
zhōu yǎ
qīng yǎ
biàn yǎ
chún yǎ
dūn yǎ
bó yǎ
xīn yǎ
duān yǎ
fāng yǎ
hóng yǎ
jì yǎ
kuān yǎ
róu yǎ
xiù yǎ
jiè yǎ
xiǎo yǎ
ān yǎ
jùn yǎ
xùn yǎ
yōng yǎ
qīng yǎ
zī yǎ
gǔ yǎ
wēn yǎ
chǔ yǎ
dàn yǎ
fēng yǎ
jiù yǎ
yí yǎ
jīng yǎ
hóng yǎ
ěr yǎ
xián yǎ
gāo yǎ
yǎn yǎ
dà yǎ
xùn yǎ
hè yǎ
lì yǎ
yān yǎ
ào yǎ
qiān yǎ
hún yǎ
zhōng yǎ
pǔ yǎ
xián yǎ
qiàn yǎ
qún yǎ
dí yǎ
chāo yǎ
jué yǎ
sāo yǎ
sān yǎ
wàng yǎ
chōng yǎ
ào yǎ
qiú yǎ
tián yǎ
huáng yǎ
bīn yǎ
bīn yǎ
fēng yǎ
xié yǎ
xián yǎ
hóng yǎ
dǎo yǎ
yuān yǎ
bù yǎ
hán yǎ
fēng yǎ
yán yǎ
wén yǎ
xīn yǎ
俊雅jùnyǎ
(1) 秀美文雅;俊秀文雅
例玲珑俊雅的楼阁英smart and delicate⒈ 古乐曲名。
引南朝梁沉约《梁三朝雅乐歌·俊雅序》：“众官出入， 宋元徽仪注奏《肃咸乐》，至是改为《俊雅》，取《礼记》‘司徒论选士之秀者升之学曰俊士’也。”
⒉ 秀美文雅。
引元季子安《粉蝶儿·题情》套曲：“想当初，倚翠偎红。我风流，他俊雅，恩深情重。”
明高明《琵琶记·察宅祝寿》：“仪容俊雅，也休夸桃李之姿；德性幽闲，尽可寄苹蘩之托。”
《初刻拍案惊奇》卷二五：“他出口落笔，吟诗作赋，清新俊雅。”
俊秀风雅。
如：「他为人风流俊雅。」
俊jùn(1)（形）相貌好看：～秀｜～俏｜这个孩子长得好～呀。(2)（形）才智出众的：～杰｜英～｜～士。
雅读音：yǎ[ yǎ ]《诗经》体裁之一。于天子诸侯朝会宴飨时歌诵。有大雅、小雅之分。【组词】：风、雅、颂是《诗经》的三种体裁。
合乎标准、规范的。【组词】：雅言
高尚的、不俗的。【组词】：优雅、典雅、雅室