zhuān lì
zhuān méng
zhuān guì
zhuān bì
zhuān jí
zhuān zhǐ
zhuān wù
zhuān jǐn
zhuān zhǔ
zhuān gōng
zhuān yǒu
zhuān jìng
zhuān bī
zhuān cí
zhuān zhū
zhuān kuǎn
zhuān lì
zhuān shǔ
zhuān gù
zhuān zhù
zhuān bǐng
zhuān cí
zhuān zhuān
zhuān sī
zhuān guó
zhuān hòu
zhuān dú
zhuān lì
zhuān hào
zhuān cái
zhuān jù
zhuān zuò
zhuān shàn
zhuān yè
zhuān cè
zhuān jiā
zhuān bǎn
zhuān chē
zhuān xíng
zhuān hàn
zhuān yóng
zhuān zhì
zhuān wéi
zhuān zhì
zhuān jīng
zhuān tí
zhuān quán
zhuān děng
zhuān jué
zhuān cháo
zhuān jiān
zhuān yòng
zhuān bì
zhuān xīn
zhuān yī
zhuān xiàng
zhuān jí
zhuān què
zhuān mài
zhuān dēng
zhuān zì
zhuān ài
zhuān kān
zhuān lǔ
zhuān yè
zhuān cháng
zhuān lù
zhuān chéng
zhuān fēng
zhuān diàn
zhuān jū
zhuān jǐ
zhuān shēng
zhuān qíng
zhuān jūn
zhuān shè
zhuān zhí
zhuān lán
zhuān zhé
zhuān zhèng
zhuān wàng
zhuān duàn
zhuān nòng
zhuān hèng
zhuān jìng
zhuān mén
zhuān dì
zhuān rèn
zhuān shòu
yín hàn
huá hàn
bèi hàn
xiōng hàn
qīng hàn
tuí hàn
cū hàn
gāng hàn
wǔ hàn
jìn hàn
kàng hàn
jù hàn
yào hàn
qiú hàn
nú hàn
xiāo hàn
piāo hàn
qiáo hàn
qiāo hàn
jiǎo hàn
jìng hàn
jué hàn
měng hàn
áo hàn
bào hàn
xiá hàn
qiáng hàn
jīng hàn
tān hàn
biāo hàn
jiān hàn
gǎn hàn
yǒng hàn
zhì hàn
xiāo hàn
jié hàn
yīn hàn
zéi hàn
xiāo hàn
diāo hàn
zhuī hàn
diāo hàn
kuáng hàn
cū hàn
yán hàn
guǎng hàn
guǒ hàn
piāo hàn
pō hàn
zào hàn
zhì hàn
dù hàn
dàng hàn
dāi hàn
xiāo hàn
ào hàn
tuān hàn
jiāo hàn
yú hàn
mán hàn
wán hàn
níng hàn
zhà hàn
lián hàn
piào hàn
shuǐ hàn
shěn hàn
háo hàn
dāi hàn
chǔn hàn
piào hàn
bèi hàn
gěng hàn
xùn hàn
bǐ hàn
pǔ hàn
zhuān hàn
lì hàn
diāo hàn
xiào hàn
⒈ 专横凶暴。 《新唐书·刘贞亮传》：“川东节度使李康为辟所破，囚之。
引崇文至， 辟归康求雪， 贞亮劾以不拒贼，斩之，故以专悍见訾。”
专(1)（形）集中在一件事上的；专一；专门：～案｜～差｜～场｜～车｜～程｜～机｜～集｜～刊｜～科｜～款｜～栏｜～区｜～人｜～史｜～题｜～页｜～员｜～责｜～职。(2)（动）独自掌握和占有：～利｜～卖｜～权｜～制｜～著｜～座。(3)姓。
悍读音：hàn悍hàn(1)（形）勇猛：强～｜一员～将。(2)（形）凶狠；蛮横：凶～。