wán bì
wán jù
wán qiáng
wán dùn
wán hòu
wán kàng
wán guǎng
wán gěng
wán méng
wán shū
wán zào
wán jiù
wán bì
wán fú
wán pí
wán tóng
wán yún
wán cí
wán biāo
wán sú
wán tān
wán rǒng
wán kuàng
wán pú
wán yán
wán sè
wán xiāo
wán hù
wán sù
wán shū
wán zuò
wán qián
wán lòu
wán è
wán mào
wán nú
wán jiǎo
wán tí
wán gǔ
wán chī
wán qū
wán kuàng
wán lǔ
wán hàn
wán bì
wán biāo
wán zhì
wán hù
wán rén
wán shì
wán fǔ
wán àn
wán gù
wán gù
wán hūn
wán lǔ
wán miù
wán pú
wán tóng
wán huá
wán míng
wán ào
wán yú
wán bèi
wán jūn
wán hěn
wán yàn
wán nú
wán nüè
wán xì
wán bēn
wán jiàn
wán míng
wán shí
wán sì
wán bǐ
wán sī
wán báo
wán lóng
wán xiōng
wán hěn
wán fěi
wán shuǎ
wán chán
wán ān
wán hū
wán sè
wán tiě
wán chóu
wán héng
wán huà
wán pǐ
wán xuǎn
wán kuài
wán jí
wán cái
wán bèi
wán bēn
wán bì
wán liè
wán sè
wán ròu
wán chá
wán zhèng
wán wéi
wán zhuō
wán dùn
wán nuò
wán wán
wán mí
wán mò
wán mín
wán wán
wán yín
wán zhuān
wán dí
wán bì
yín hàn
kuáng hàn
áo hàn
cū hàn
ào hàn
xiāo hàn
xiāo hàn
jiāo hàn
yú hàn
jìn hàn
zhà hàn
piāo hàn
yào hàn
qiú hàn
chǔn hàn
bǐ hàn
piào hàn
jiān hàn
xùn hàn
zhì hàn
bèi hàn
xiōng hàn
jué hàn
zào hàn
diāo hàn
diāo hàn
cū hàn
shěn hàn
yán hàn
dù hàn
jiǎo hàn
shuǐ hàn
zhuī hàn
zéi hàn
lì hàn
gǎn hàn
zhuān hàn
guǎng hàn
mán hàn
xiāo hàn
piào hàn
zhì hàn
xiào hàn
guǒ hàn
gāng hàn
qīng hàn
kàng hàn
pō hàn
lián hàn
tuí hàn
wǔ hàn
qiāo hàn
qiáng hàn
bèi hàn
yǒng hàn
nú hàn
tān hàn
xiāo hàn
qiáo hàn
wán hàn
yīn hàn
diāo hàn
piāo hàn
bào hàn
gěng hàn
níng hàn
dàng hàn
tuān hàn
měng hàn
dāi hàn
háo hàn
huá hàn
jīng hàn
jù hàn
pǔ hàn
jié hàn
biāo hàn
xiá hàn
jìng hàn
dāi hàn
⒈ 蛮横强悍。
引《增修诗话总龟》卷二七引宋文莹《玉壶清话》：“戚纶密学初仕为吉州太和令，里俗顽悍，喜结诬讼。”
清黄六鸿《福惠全书·刑名·自尽》：“兼之风俗顽悍，素喜鬭争，并不知礼让为何物。”
铁郎《二十世纪之湖南》：“近来竭清廷諭改之力， 日英胁迫之威， 赵抚张臬毅行之苦意，仅乃改革而廓清之，亦足见湘人顽悍之力大矣。”
顽wán(1)（动）（基本义）不驯服：～固。(2)（形）愚蠢无知：愚～。(3)（形）不容易开导或制伏；固执：～石｜冥～不灵。(4)（形）顽皮：～童｜刁～。(5)同“玩”。
悍读音：hàn悍hàn(1)（形）勇猛：强～｜一员～将。(2)（形）凶狠；蛮横：凶～。