zhuān kuǎn
zhuān zhǔ
zhuān zhù
zhuān chéng
zhuān zhì
zhuān dú
zhuān shè
zhuān hàn
zhuān rèn
zhuān bǐng
zhuān yòng
zhuān kān
zhuān cháo
zhuān jìng
zhuān yè
zhuān guì
zhuān děng
zhuān méng
zhuān zì
zhuān yóng
zhuān yī
zhuān xiàng
zhuān bǎn
zhuān gù
zhuān jí
zhuān qíng
zhuān guó
zhuān chē
zhuān xíng
zhuān jǐn
zhuān jū
zhuān tí
zhuān wàng
zhuān yǒu
zhuān cí
zhuān jué
zhuān hòu
zhuān cè
zhuān zhǐ
zhuān lù
zhuān jiān
zhuān wéi
zhuān xīn
zhuān zhé
zhuān zhū
zhuān hèng
zhuān zhèng
zhuān mén
zhuān què
zhuān hào
zhuān cí
zhuān bī
zhuān jūn
zhuān zhí
zhuān shǔ
zhuān jīng
zhuān diàn
zhuān yè
zhuān ài
zhuān nòng
zhuān gōng
zhuān zuò
zhuān lì
zhuān jiā
zhuān mài
zhuān fēng
zhuān jí
zhuān lì
zhuān jù
zhuān wù
zhuān lǔ
zhuān dì
zhuān shàn
zhuān dēng
zhuān shēng
zhuān bì
zhuān sī
zhuān duàn
zhuān lán
zhuān bì
zhuān lì
zhuān shòu
zhuān zhuān
zhuān cháng
zhuān quán
zhuān cái
zhuān zhì
zhuān jìng
zhuān jǐ
jù héng
lán héng
wǎng héng
yōng héng
zhì héng
yuān héng
jié héng
líng héng
wán héng
cóng héng
lí héng
jiào hèng
fēi héng
hàn héng
diāo hèng
xiōng héng
huá héng
zòng héng
dù héng
wǔ héng
xióng héng
sì héng
mán hèng
yòu héng
xiōng hèng
xià héng
fā hèng
tān héng
dōng héng
zāi héng
kuí héng
shēn héng
yāo héng
tiān héng
sòng héng
xiè héng
dǎ héng
lián héng
jiǎo héng
lián héng
kàng héng
guì héng
xuān héng
zhuān hèng
fàng héng
jiāo hèng
jiāo héng
zì héng
guǎng héng
dà héng
zuò héng
bào héng
áo héng
qiáng hèng
cán héng
lài héng
quán héng
shuǎ hèng
háo hèng
专横zhuānhèng
(1) 专断强横
[.好工具]例专横的家长英imperious;preemptory;domineering;tyranical;arbitary⒈ 专断强横。
引《南史·谢弘微传》：“中书舍人黄睦之，家居乌程，子弟专横，前太守皆折节事之。”
《明史·高拱传》：“拱既逐贞吉，专横益著。”
朱德《新农村》诗：“解放农人歌自得，专横地主莫高飞。”
袁静《伏虎记》第三三回：“五年来，这个狂妄、专横、自以为不可一世的恶魔，在这间办公室里指手划脚，发号施令，干尽了坏事。”
独断横行，任意妄为。
专(1)（形）集中在一件事上的；专一；专门：～案｜～差｜～场｜～车｜～程｜～机｜～集｜～刊｜～科｜～款｜～栏｜～区｜～人｜～史｜～题｜～页｜～员｜～责｜～职。(2)（动）独自掌握和占有：～利｜～卖｜～权｜～制｜～著｜～座。(3)姓。
横读音：héng,hèng[ hèng ]1. 凶暴，不讲理；蛮横。强横。横暴。横蛮。
2. 意外的，不寻常的：横财。横祸。横事。横死。