zhì qiǎo
zhì gǔ
zhì wěi
zhì hūn
zhì cè
zhì cái
zhì dá
zhì yǒng
zhì rén
zhì jù
zhì biàn
zhì àn
zhì liàng
zhì yòng
zhì hūn
zhì jiàn
zhì xū
zhì huì
zhì yì
zhì yù
zhì jiàn
zhì sǒu
zhì lì
zhì chǐ
zhì jiàn
zhì zhàng
zhì huǒ
zhì biàn
zhì jì
zhì guāng
zhì móu
zhì mǐn
zhì yuè
zhì huì
zhì xué
zhì sī
zhì shù
zhì wěi
zhì qín
zhì lüè
zhì náng
zhì suàn
zhì ruì
zhì zhě
zhì qǔ
zhì qióng
zhì gù
zhì shí
zhì lǜ
zhì bǐ
zhì duǎn
zhì shì
zhì néng
quán shù
yāo shù
fāng shù
liù shù
chén shù
fēng shù
zhàn shù
xiàng shù
jìng shù
shēng shù
lòu shù
xué shù
zhòu shù
bīng shù
lǐ shù
guō shù
móu shù
jiàn shù
guā shù
gǔ shù
gé shù
shén shù
dào shù
róu shù
mèi shù
qí shù
xīn shù
xìng shù
qú shù
rú shù
néng shù
huà shù
fú shù
shī shù
sì shù
měi shù
shì shù
kǔn shù
cái shù
qī shù
xié shù
guǐ shù
hǎi shù
xīng shù
xiǎo shù
huò shù
ěr shù
guó shù
diǎn shù
wú shù
zhì shù
biàn shù
fǎ shù
shǒu shù
mài shù
kǔn shù
pán shù
wǔ shù
xì shù
qǔ shù
péng shù
yì shù
téng shù
yǐn shù
jiē shù
jì shù
huái shù
dāo shù
jīng shù
fáng shù
yào shù
wěi shù
cán shù
mǎ shù
gùn shù
yī shù
lì shù
suàn shù
què shù
piàn shù
lì shù
liàn shù
é zhú
hóng shù
xíng shù
kuàng shù
jìn shù
yì shù
jì shù
bó shù
xì shù
zhòu shù
guǎng shù
yǎn shù
mó shù
wáng shù
fěng shù
shí shù
cāng zhú
rén shù
dǔ shù
sè shù
miào shù
huǒ shù
yù shù
huàn shù
yuǎn shù
jiào shù
dān shù
xiǎo shù
sān shù
cāo shù
qí shù
xiān shù
qiāng shù
yīn shù
wén shù
shù shù
shǒu shù
chèn shù
cái shù
héng shù
jiān shù
xiào shù
bái zhú
tiān shù
é shù
huàn shù
kǔn shù
jiàn shù
quán shù
bì shù
chí shù
jìn shù
mìng shù
wū shù
fá shù
tú shù
xiàng shù
rèn shù
zhǎng shù
chěng shù
⒈ 指君主通晓控制和使用臣下的策略、手段。
引《韩非子·孤愤》:“智术之士,必远见而明察,不明察,不能烛私。”
⒉ 才智与计谋;智慧与权术。
引《魏书·高闾传》:“非智术之不长,兵众之不足,乃防狄之要事,其理宜然故也。”
《初刻拍案惊奇》卷三:“所以人之膂力强弱,智术长短,没个限数。”
毛泽东《反对日本进攻的方针、办法和前途》二:“打小算盘,弄小智术,官僚主义,阿Q主义,实际上毫无用处。”
智慧谋略。
智zhì(1)(形)有智慧;聪明:~者|~取。(2)(名)智慧;见识:~略|~能|~巧|~勇。(3)姓。
术读音:shù,zhú[ shù ]1. 技艺:技术。艺术。武术。学术。不学无术。
2. 方法:战术。权术。心术。
3. 古代城市中的道路。