rú lǚ
rú ruò
rú dào
rú dǎng
rú mò
rú yǎ
rú hòu
rú kē
rú huǎn
rú huà
rú liú
rú gōng
rú róu
rú nuò
rú guān
rú xíng
rú xiá
rú rén
rú xián
rú chén
rú bó
rú gèn
rú xiān
rú shuò
rú xiāng
rú háo
rú shēng
rú shù
rú jīn
rú guān
rú xué
rú jǐn
rú zōng
rú guǎn
rú xiàng
rú yùn
rú shǐ
rú suān
rú jiàng
rú rú
rú xuán
rú fēng
rú diǎn
rú jīng
rú shēn
rú xíng
rú sù
rú zhé
rú shū
rú jiào
rú xiān
rú yè
rú yòu
lòu shù
sì shù
yì shù
xiào shù
bīng shù
fú shù
tú shù
jì shù
yào shù
bó shù
miào shù
mèi shù
wěi shù
zhàn shù
jiào shù
lì shù
xīng shù
xì shù
bì shù
xié shù
téng shù
bái zhú
chí shù
shì shù
dāo shù
guā shù
é shù
měi shù
xué shù
jiàn shù
guǎng shù
héng shù
qú shù
chén shù
mǎ shù
gé shù
jìn shù
móu shù
qǔ shù
shēng shù
jīng shù
yǎn shù
fá shù
jì shù
dǔ shù
qí shù
wáng shù
shǒu shù
huàn shù
wén shù
ěr shù
yāo shù
qī shù
jiē shù
diǎn shù
cāng zhú
rén shù
guǐ shù
cāo shù
zhòu shù
sān shù
dān shù
chèn shù
tiān shù
mìng shù
yì shù
péng shù
cái shù
dào shù
shī shù
fēng shù
shén shù
guó shù
néng shù
biàn shù
xiǎo shù
fáng shù
xiān shù
què shù
lì shù
kuàng shù
guō shù
yuǎn shù
huái shù
xíng shù
gǔ shù
xiǎo shù
jìn shù
quán shù
zhǎng shù
zhòu shù
rèn shù
jìng shù
wǔ shù
huà shù
yǐn shù
yī shù
xìng shù
zhì shù
rú shù
lǐ shù
pán shù
shù shù
jiān shù
liù shù
sè shù
chěng shù
qiāng shù
xiàng shù
xì shù
róu shù
wú shù
mó shù
fāng shù
fěng shù
kǔn shù
hǎi shù
liàn shù
huǒ shù
hóng shù
cán shù
piàn shù
xīn shù
mài shù
quán shù
suàn shù
xiàng shù
yù shù
shí shù
qí shù
huàn shù
shǒu shù
fǎ shù
wū shù
huò shù
kǔn shù
cái shù
yīn shù
jiàn shù
é zhú
kǔn shù
gùn shù
儒术rúshù
(1) 先秦儒家的学说、原则、思想
英Confucian learning⒈ 儒家的原则、学说、思想。
引《墨子·非儒下》：“胜将因用儒术令士卒曰：‘毋逐奔，揜函勿射。’”
《史记·封禅书》：“竇太后治黄老言，不好儒术。”
唐韩愈《石鼓歌》：“方今太平日无事，柄任儒术崇丘軻。”
严復《论中国教化之退》：“废封建而置郡县，黜儒术而任名法。”
儒家的学术思想。
儒rú(1)（名）春秋时以孔子为代表的学派：～术｜～生。(2)（名）旧时指读书人：～医｜老～。
术读音：shù,zhú[ shù ]1. 技艺：技术。艺术。武术。学术。不学无术。
2. 方法：战术。权术。心术。
3. 古代城市中的道路。