hé yù
hé huān
hé shēng
hé xuān
hé yuè
hé lǎng
hé shì
hé jié
hé xié
hé shang
hé jiān
hé shì
hé jǐng
hé lín
hé fèng
hé mén
hé ān
hé chǎng
hé zhōng
hé fēng
hé hòu
hé tōng
hé biǎn
hé shàng
hé bǐ
hé kǎi
hé yī
hé chōng
hé nuó
hé xián
hé lǐ
hé měi
hé wèi
hé hé
hé mín
hé fēng
hé jǐn
hé nán
hé jūn
hé lì
hé hūn
hé qīn
hé hú
hé shèng
hé xù
hé rú
hé gù
hé yè
hé shuǎng
hé yì
hé shàn
hé gōng
hé mèi
hé rǎo
hé mù
hé hǒng
hé luán
hé chéng
hé mǎi
hé luó
hé tí
hé jìng
hé xùn
hé jìng
hé mǐ
hé lìng
hé yì
hé fān
hé miǎn
hé mù
hé ǎi
hé méng
hé huǎn
hé róng
hé líng
hé gòng
hé què
hé shùn
hé yí
hé ruǎn
hé qī
hé yǔ
hé zhòng
hé hǎo
hé shù
hé ǎi
hé tóng
hé duàn
hé huì
hé shòu
hé qǔ
hé nán
hé qí
hé qi
hé yù
hé fù
hé zá
hé jiǔ
hé jū
hé xiù
hé qià
hé tóu
hé shēng
hé gù
hé nào
hé lì
hé liáng
hé jiù
hé yù
hé yǎ
hé jí
hé luō
hé qí
hé sòng
hé zhǐ
hé yǒu
hé luán
hé shuō
hé xùn
hé biǎo
hé xié
hé yìng
hé chóu
hé jì
hé qīng
hé yù
hé mù
hé zhì
hé qiū
hé píng
hé bì
hé yuē
hé yī
hé wǎn
hé tuì
hé qǔ
hé sú
hé pín
hé lì
hé míng
hé gēng
hé guāng
huò wán
hé shùn
hé héng
hé duó
hé yòu
hé rén
hé tán
hé róu
hé xián
hé fó
hé lí
hé bù
hé cuì
hé xīn
hé chuò
hé yī
hé xié
hé fú
hé hǎi
hé jià
hé gē
hé lǐ
huó ní
hé wù
hé jí
hé shī
hé yùn
hé zhèng
hé wén
hé ài
hé shén
hé xuán
hé jiǎn
hé dàn
hé gān
hé chàng
hé qiū
hé jú
hé gǔ
hé pǔ
hé zhì
hé jūn
hé gū
hé shuò
hé yù
hé xǐ
hé guó
hé měi
hé xī
hé dá
hé suí
hé yì
hé shì
hé bǎo
hé diào
hé xūn
hé huì
hé nuǎn
hé sì
hé shì
hé lù
hé pú
hé gē
hé hé
hé zhì
hé chún
hé jiě
hé kǒu
hé níng
hé dǐng
huò yào
hé shí
hé suí
hé tì
hé qiān
hé ruò
qí fān
biān fān
bā fān
xiān fān
qū fān
wò fān
zhǎng fān
lún fān
qián fān
guò fān
dié fān
yī fān
dāng fān
gēng fān
cǐ fān
fān fān
hé fān
lǎo fān
diān fān
shàng fān
běi fān
tōng fān
shí fān
yā fān
zhě fān
jīn fān
shēng fān
xī fān
shù fān
sān fān
jiào fān
kǎi fān
fēn fān
tǔ fān
sì fān
chuán fān
lián fān
fàng fān
qì fān
diān fān
duǎn fān
xīn fān
jiāo fān
diū fān
tǔ fān
⒈ 亦作“和蕃”。
⒉ 古指中原王朝与外族、外国修好。
引《敦煌变文集·王昭君变文》：“后至孝哀皇帝，然发使和蕃。遂差汉使杨少徵扙节和来吊。”
明于谦《边务疏》：“以后使臣到彼和番，又许也先与中国和亲一节。”
⒊ 犹和亲。参见“和亲”。
引唐李山甫《阴地关崇徽公主手迹》诗：“谁陈帝子和番策？我是男儿为国羞。”
郭沫若《王昭君》第一幕：“听说昨夜和番的诏书下后， 王待诏的母亲悲伤得丧失了心性，已经成了狂人。”
古代指与外邦和平相处。
如：「昭君和番」。
1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。
番读音：fān,pān[ fān ]1. 遍数，次，回：三番五次。
2. 轮流更代：轮番。更（gēng ）番。
3. 称外国的或外族的：番邦。番茄。番薯。
4. 倍：产量翻了二番。