huò yào
hé nuǎn
hé jūn
hé qiū
hé yòu
hé hòu
hé qī
hé xùn
hé dàn
hé jiù
hé xīn
hé tán
hé shuǎng
hé ǎi
hé sú
hé mén
hé níng
hé nán
hé zhì
hé yī
hé rú
hé zhǐ
hé nuó
hé huì
hé duó
hé luán
hé guó
hé lǐ
hé chǎng
hé yì
hé yǒu
hé jū
hé méng
hé shēng
hé xuān
hé xiù
hé lì
hé hǎo
hé yù
hé jié
hé mù
hé fèng
hé bì
hé pín
hé qi
hé mèi
hé jú
hé bǎo
hé biǎo
hé mǐ
hé zhèng
hé shì
hé míng
hé wèi
hé miǎn
hé dǐng
hé kǒu
hé gù
hé jiǔ
hé jǐng
hé shì
hé fēng
hé tì
hé yù
hé yuē
hé měi
hé hǒng
hé jiān
hé wù
hé liáng
hé shí
hé hūn
hé lǎng
hé diào
hé què
hé shén
hé yù
hé huān
hé qiān
hé bǐ
hé róu
hé ruò
hé yǔ
hé yuè
hé pú
hé jì
hé fú
hé hú
hé sòng
hé róng
hé shuò
hé shēng
hé shòu
huò wán
hé nán
hé yè
hé ruǎn
hé qīng
hé suí
hé kǎi
hé tí
hé yìng
hé hǎi
hé wén
hé gū
hé xù
hé zá
hé mù
hé gǔ
hé chuò
hé qǔ
hé luán
hé yí
hé gē
hé zhōng
hé hé
hé shù
hé mù
hé rǎo
hé jìng
hé héng
hé gē
hé xié
hé shì
hé huǎn
hé chún
hé gēng
hé shī
hé dá
hé nào
hé ǎi
hé xián
hé qiū
hé rén
hé duàn
hé chàng
hé jiě
hé qīn
huó ní
hé guāng
hé yī
hé fù
hé jí
hé chéng
hé qǔ
hé fēng
hé lì
hé gòng
hé tuì
hé sì
hé yǎ
hé shang
hé qià
hé lǐ
hé xī
hé xié
hé tóu
hé xǐ
hé luō
hé yī
hé chōng
hé shì
hé shèng
hé mǎi
hé zhòng
hé wǎn
hé xūn
hé jūn
hé lì
hé jiǎn
hé jìng
hé biǎn
hé xián
hé gān
hé píng
hé shùn
hé zhì
hé bù
hé ān
hé lín
hé yì
hé huì
hé tóng
hé gōng
hé luó
hé jǐn
hé qí
hé yù
hé fān
hé hé
hé pǔ
hé zhì
hé yùn
hé lù
hé chóu
hé shùn
hé yì
hé suí
hé tōng
hé yù
hé lí
hé shuō
hé mín
hé xié
hé shàng
hé xuán
hé xùn
hé lìng
hé jià
hé gù
hé cuì
hé líng
hé fó
hé shàn
hé měi
hé ài
hé qí
hé jí
bào mǎi
jìng mǎi
huò mǎi
yù mǎi
guà mǎi
dòu mǎi
kē mǎi
yù mǎi
bāo mǎi
chéng mǎi
pù mǎi
dào mǎi
zhì mǎi
yòu mǎi
mài mǎi
ā mǎi
zhāo mǎi
shōu mǎi
mào mǎi
yì mǎi
jié mǎi
gū mǎi
hé mǎi
zhì mǎi
huì mǎi
shì mǎi
pū mǎi
kuò mǎi
shú mǎi
cǎi mǎi
huō mǎi
guì mǎi
bàn mǎi
shē mǎi
zhòu mǎi
gòu mǎi
chōu mǎi
lù mǎi
bó mǎi
fàn mǎi
⒈ 犹和市。
引《左传·昭公十六年》“韩子买诸贾人……﹝子产曰﹞‘今吾子以好来辱，而谓敝邑强夺商人，是教敝邑背盟誓也’” 唐孔颖达疏：“上云‘买诸贾人’，则是和买。而子产谓之强夺者， 韩子以威偪之，其贾必贱…… 子产知其非和买，故云然也。”
⒉ 宋代，政府於春季贷款给农民，至夏秋时令农民以绢偿还，谓之和买。 北宋末至南宋初，和买成为重赋，诸路先后按比例或全部折纳现钱，折价屡增。参阅《文献通考·市籴一》、 宋吴曾《能改斋漫录·事始一》。
引宋王闢之《渑水燕谈录·杂录》：“祥符初， 王旭知潁州，因岁飢，出库钱贷民，约蚕熟一千输一縑。其后李士衡行之陕西，民以为便，今行於天下，於岁首给之。谓之和买绢，或曰预买，始於旭也。”
《元史·世祖纪十三》：“近制，和雇、和买不及军家，今一切与民同。”
宋代的贷款制度。春季青黄不接时，官府借钱于民，夏秋间输绢偿还。
1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。
买读音：mǎi买mǎi(1)（动）拿钱换东西（跟‘卖’相对）：～票｜～布。(2)（Mǎi）姓。