hé róu
hé héng
hé yǎ
hé nán
hé tōng
hé jú
hé míng
hé yù
hé sú
hé zá
hé yī
hé yǒu
huò wán
hé yǔ
hé nán
hé měi
hé ruǎn
hé nuó
hé shí
hé shēng
hé yī
hé líng
hé wù
hé ài
hé yì
hé huì
hé shang
hé qí
hé gē
hé qǔ
hé bì
hé měi
hé fèng
hé gēng
hé biǎo
hé lǐ
hé mèi
hé suí
hé xī
hé kǒu
hé lǎng
hé shàn
hé shù
hé ruò
hé xiù
hé qiū
hé qīng
hé bù
hé chuò
hé dàn
hé liáng
hé yù
hé jié
hé xūn
hé lì
hé xié
hé wǎn
hé sòng
hé yù
hé xù
hé gān
hé tán
hé mù
hé pú
hé luó
hé qǔ
hé zhì
hé duàn
hé shēng
hé róng
hé yuè
hé xuán
hé huǎn
hé shuō
hé tuì
hé jū
hé zhèng
hé gōng
hé gē
hé ǎi
hé jìng
hé yòu
hé wén
hé tí
hé huān
hé guó
huò yào
hé shèng
hé chōng
hé jiān
hé jí
hé luán
hé jìng
hé yùn
hé píng
hé lì
hé yī
hé jǐn
hé diào
hé fēng
hé hé
hé mǐ
hé hǎi
hé jǐng
hé tóng
hé suí
hé jiě
hé jià
hé zhōng
hé nuǎn
hé xǐ
hé jiù
hé qiān
hé xùn
hé gù
hé jiǔ
hé shàng
hé hǒng
hé xié
hé bǎo
hé gù
hé ǎi
hé kǎi
hé huì
hé zhì
hé fó
hé shī
hé qi
hé fān
hé fù
hé lǐ
hé tì
hé yì
hé shùn
hé shì
hé fú
hé mù
hé shòu
hé xīn
hé què
hé gū
hé shùn
hé gòng
hé qí
hé jí
hé méng
hé yè
hé guāng
hé níng
hé pín
hé shuò
hé jūn
hé duó
hé chún
hé bǐ
hé mù
hé xián
hé mín
hé qià
hé ān
hé gǔ
hé qīn
hé dǐng
hé shì
hé shén
hé chóu
hé zhì
hé miǎn
hé xùn
hé yuē
hé jiǎn
hé rǎo
hé yù
hé yì
hé qiū
hé hūn
hé tóu
hé rén
hé yí
hé shì
hé yù
hé zhòng
hé shuǎng
hé pǔ
hé fēng
hé cuì
hé shì
hé lín
hé lìng
hé jì
hé luō
hé rú
hé lù
hé nào
hé hú
hé wèi
hé biǎn
hé sì
hé xié
hé zhǐ
hé mén
hé lì
hé chéng
hé luán
hé mǎi
hé lí
hé xián
hé chǎng
hé chàng
hé dá
hé hòu
hé jūn
hé qī
hé hǎo
huó ní
hé yìng
hé xuān
hé hé
wěi wǎn
xú wǎn
yàn wǎn
shēn wǎn
qiān wǎn
chán wǎn
āi wǎn
luán wǎn
jìng wǎn
yàn wǎn
qī wǎn
róu wǎn
xián wǎn
shěn wǎn
jiāo wǎn
zhēn wǎn
bēi wǎn
qīng wǎn
qīng wǎn
liú wǎn
xiān wǎn
jùn wǎn
xiáng wǎn
yuàn wǎn
wēn wǎn
qiú wǎn
xián wǎn
hé wǎn
ā wǎn
màn wǎn
xié wǎn
huá wǎn
和婉héwǎn
(1) 言语温和委婉
例语调和婉英mild⒈ 温和委婉；平和委婉。
引清吴炽昌《客窗闲话续集·某宫保》：“众僧皆喜公和婉，暇即聚谈。”
清陈廷焯《白雨斋词话》卷六：“和婉中见忠厚易，超旷中见忠厚难。”
邹韬奋《萍踪寄语》七一：“﹝看护妇﹞有的年轻貌美，对于儿童都和婉细心。”
温和婉约。
如：「她个性和婉温柔，与同事相处融洽。」
1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。
婉读音：wǎn婉wǎn(1)（形）基本义：（说话）婉转：（说话）婉转(2)（形）〈书〉柔顺；温顺：～顺(3)（形）〈书〉美好。