hé huì
hé jǐn
hé fān
hé bì
hé mén
hé tán
hé yī
hé shù
hé hǎi
hé chóu
hé měi
hé nán
hé shén
hé mù
hé xuán
hé jū
hé hé
hé qià
hé cuì
hé lìng
hé fù
hé xié
hé míng
hé gān
hé qí
hé yǔ
hé yù
hé shàn
hé jūn
hé yòu
hé ruò
hé xiù
hé hú
hé líng
hé chéng
hé méng
hé jí
hé rǎo
hé dǐng
hé suí
hé guó
hé gòng
hé fèng
hé chōng
hé zhǐ
hé lì
hé shēng
hé gǔ
hé pú
hé qǔ
hé qiū
hé yùn
hé shùn
hé jiǎn
hé fēng
hé jiān
hé yù
hé mèi
hé duàn
hé luán
hé shì
hé yí
hé jiǔ
hé luán
hé měi
hé ǎi
hé píng
hé tōng
hé dá
hé lǐ
hé héng
hé zhì
hé nào
hé qiū
hé yù
hé chǎng
hé chàng
hé xùn
hé gōng
hé yuē
hé lì
hé yuè
hé yǎ
hé jiě
hé nuǎn
hé fēng
hé pín
hé hé
hé sì
hé gù
hé sú
hé yì
hé tí
hé róu
hé jūn
hé yù
hé wǎn
hé rú
hé mín
hé kǒu
hé guāng
hé miǎn
hé shuō
hé shang
hé lín
hé tóu
hé wén
hé xié
hé rén
hé mǐ
hé huān
hé xié
hé jiù
hé kǎi
hé qi
hé qǔ
hé lǎng
hé wù
hé yù
hé ruǎn
hé shì
hé xùn
huò wán
hé jú
hé nuó
hé jià
hé zhèng
huò yào
hé chún
hé xī
hé duó
hé luō
hé jì
hé xīn
hé zhòng
hé jìng
hé mù
hé shòu
hé zhì
hé biǎo
hé yì
hé gēng
hé qiān
hé shùn
hé fú
hé róng
hé shí
hé lí
huó ní
hé jìng
hé xián
hé yìng
hé lù
hé xǐ
hé qí
hé bù
hé yì
hé níng
hé jí
hé tuì
hé hūn
hé bǐ
hé shēng
hé bǎo
hé hòu
hé diào
hé biǎn
hé mǎi
hé nán
hé zhì
hé sòng
hé qīn
hé shuò
hé shèng
hé mù
hé huǎn
hé yè
hé pǔ
hé jǐng
hé gē
hé xián
hé xuān
hé suí
hé jié
hé shì
hé dàn
hé zhōng
hé wèi
hé què
hé gē
hé huì
hé gū
hé tì
hé lǐ
hé xù
hé shī
hé shuǎng
hé chuò
hé qī
hé lì
hé hǒng
hé yǒu
hé ān
hé tóng
hé xūn
hé hǎo
hé yī
hé luó
hé shì
hé liáng
hé ài
hé zá
hé yī
hé shàng
hé fó
hé gù
hé ǎi
hé qīng
hé yù
xiū yù
gàn yù
èr yù
fèn yù
diào yù
chí yù
fēng yù
shí yù
xīn yù
yóu yù
yōu yù
qiān yù
yōu yù
kǎi yù
xì yù
yōng yù
dǐ yù
bèi yù
shē yù
liǎng yù
chǐ yù
chū yù
míng yù
shuō yù
cè yù
yóu yù
yín yù
chōng yù
páng yù
guān yù
bù yù
fù yù
yóu yù
guāi yù
wēn yù
cān yù
fú yù
ān yù
míng yù
kuáng yù
xīn yù
kāng yù
yì yù
wéi yù
sān yù
qián yù
mào yù
huān yù
yóu yù
xiá yù
⒈ 犹安乐。
引《庄子·德充符》：“使之和豫，通而不失於兑。”
成玄英疏：“体穷通，达生死，遂使所遇和乐，中心逸豫。”
明胡应麟《诗薮·宋上》：“宣庙好文，海内和豫。”
⒉ 安康；安适。
引宋李纲《乞推广孝思益修军政札子》：“道君太上皇帝久违和豫，厌世升遐。”
宋叶绍翁《四朝闻见录·考异》：“夫何菲凉，屡愆和豫；遽罹祸变，弥剧哀摧。”
1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。
豫读音：yù豫yù(1)（形）〈书〉欢喜；快乐：面有不～之色。(2)（形）〈书〉安适：逸～亡身。豫yù同“预”。豫yù（名）河南别称。