láng suì
láng tū
láng hú
láng hòu
láng zhāng
láng kàng
láng wàng
láng bá
láng hěn
láng xū
láng cuàn
láng jǐng
láng jìng
láng bīng
láng hái
láng jīn
láng huān
láng hǔ
láng tān
láng bèi
láng jí
láng xīng
láng hú
láng kàng
láng tǔ
láng zhǔ
láng gǒu
láng zhǒng
láng kàng
láng zhì
láng jīn
láng zǎi
láng chóng
láng zǐ
láng háo
láng háo
láng jīn
láng dú
láng hěn
láng lì
láng jí
láng kàng
láng tou
láng wěi
láng háo
láng gù
láng jiǎo
láng tūn
láng chuāng
láng qiǎng
láng cān
láng xū
láng bèi
láng fēng
láng quǎn
láng yān
láng dào
láng máng
láng jù
láng hù
láng zuǐ
láng háo
láng huǒ
láng wō
láng huāng
láng jū
láng xìng
láng gē
láng māo
láng yá
láng shì
láng xiǎn
láng dāng
láng xīn
láng shī
láng jí
zhà wō
niǎn wō
fēng wō
lèi wō
yān wō
yè wō
dēng wō
máo wō
cèng wō
dūn wō
lǎo wō
jiān wō
tián wō
láng wō
quán wō
lí wō
gēn wō
qíng wō
zhā wō
hēi wō
mǎi wō
bèi wō
bào wō
zào wō
duì wō
dòng wō
gǒu wō
lóng wō
yǎn wō
chuài wō
xuán wō
jiù wō
jī wō
zéi wō
jiǎo wō
diào wō
fáng wō
pá wō
ní wō
jǐng wō
zhǒu wō
zhān wō
yàn wō
xiào wō
pā wō
bí wō
dǔ wō
qián wō
jiǔ wō
lèi wō
xíng wō
狼的巢穴。
比喻险恶的处所或恶(.好工具)人聚居处。
⒈ 狼的巢穴。
引元张国宾《薛仁贵》第三折：“张罗张罗，见一个狼窝。”
清黄六鸿《福惠全书·庶政·河堤岁修》：“堤外有浪激狼窝，宜预行补筑坚实，勿致三春桃汛，入秋伏涨，涛浪攻穿。”
⒉ 比喻险恶的处所或恶人聚居处。
引明贾仲名《对玉梳》第二折：“俺这煖烘烘锦被窝，似翻滚滚油鼎鑊；这效鸞凰翠屏绣幙，是陷平人虎窟狼窝。”
《三国演义》第十三回：“帝泣告大臣曰：‘方离狼窝，又逢虎口，如之奈何？’”
贺敬之丁毅等《白毛女》第三幕第三场：“我逃出虎口，我逃出狼窝，娘生我，爹生我，生我养我我要活，我要活！”
狼所居住的巢穴。
狼láng（名）哺乳动物；形状和狗相似；昼伏夜出；性情残忍而贪婪；伤害人畜；对畜牧业有害处。
窝读音：wō窝wō(1)（名）鸟兽、昆虫住的地方：鸟～。(2)（名）比喻坏人聚居的地方：贼～。(3)（名）比喻人体或物体所占的位置：～儿。(4)（名）凹进去的地方：山～。(5)（动）窝藏：～赃。(6)（动）郁积不得发作或发挥：～火。(7)（动）使弯或曲折：把铁丝～个圆圈。(8)（量）用于一胎所生的或一次孵出的动物（猪、牛、羊、狗、鸡等）：一～小猪。