chán fǎ
chán zhī
chán hé
shàn wèi
chán jì
chán jiōng
chán yǔ
chán rén
chán jīng
chán fáng
chán jū
chán zhòng
chán bǎn
chán dēng
chán kè
chán huì
shàn wén
chán gēng
chán kū
chán zhàng
chán shā
chán kǎi
chán mó
shàn huà
chán jī
chán chuáng
chán jiǎng
chán bìng
chán nà
chán tán
chán shū
chán nà
chán gé
chán zuàn
chán jù
chán yuè
chán táng
chán bó
chán yuán
chán ān
shàn dài
chán dào
chán yuàn
chán yǒu
chán tíng
chán sì
chán yì
chán guān
chán tà
chán guī
chán tiān
chán zhōng
chán zōng
chán huà
chán lǚ
chán xīn
chán shòu
chán yī
chán cǎo
chán bǎn
chán lǐ
chán zuò
chán xiào
chán xué
chán shì
chán guǒ
chán shòu
chán sēng
chán qī
chán hù
chán jiā
chán gōng
chán zǔ
chán jì
chán liú
chán hào
chán guān
chán fēng
chán shì
chán fēi
chán guó
chán hé
shàn gào
chán dài
chán dé
chán lǜ
chán chú
chán mén
chán niàn
chán liáo
chán yuè
chán jū
chán yīn
chán yǐ
chán páo
chán chéng
chán shī
shàn biàn
chán zuò
shuǐ sì
chán sì
shā sì
líng sì
yān sì
fén sì
fǎ sì
jiǒng sì
cūn sì
jiǎng sì
xuán sì
dōu sì
wū sì
nèi sì
guān sì
fó sì
fǔ sì
cūn sì
cháo sì
chéng sì
zōu sì
zhú sì
diāo sì
hūn sì
tíng sì
běi sì
huàn sì
zhī sì
fù sì
lín sì
qīng sì
ān sì
yí sì
hán sì
yǎn sì
gōng sì
dōng sì
gū sì
dǐ sì
guān sì
xiāo sì
shān sì
yǐn sì
jìn sì
cí sì
shěng sì
yíng sì
zhù sì
jí sì
ní sì
jiān sì
jiǔ sì
⒈ 佛寺。
引清顾炎武《恭谒高皇帝御容于灵谷寺》诗：“肃步投禪寺，焚香展御容。”
佛教禅宗的寺院。
如：「河南嵩山是个佛教胜地，当地禅寺林立。」
1. 佛教指静思：坐禅。参（cān）禅。禅心。禅机（佛教禅宗启发门徒悟道时使用的隐语、比喻以及带有暗示性的动作等）。禅宗。禅定。
2. 特指佛教的：禅师。禅杖。禅林。禅堂。
寺读音：sì寺sì(1)（名）本义：古代官署名：古代官署名(2)（名）佛教的庙宇：碧云～｜护国～。(3)（名）伊斯兰教徒礼拜讲经的地方：清真～。