láng tū
láng jìng
láng chóng
láng xū
láng háo
láng shī
láng jí
láng qiǎng
láng jiǎo
láng bèi
láng bá
láng zhāng
láng xìng
láng háo
láng dào
láng dú
láng zǎi
láng hú
láng bèi
láng háo
láng jīn
láng tou
láng wěi
láng yá
láng hǔ
láng wàng
láng zǐ
láng cuàn
láng tān
láng zhǔ
láng jǐng
láng chuāng
láng gē
láng kàng
láng gù
láng bīng
láng hái
láng fēng
láng cān
láng zhì
láng xū
láng xīn
láng huǒ
láng huāng
láng xīng
láng wō
láng háo
láng tǔ
láng quǎn
láng hú
láng huān
láng hù
láng jù
láng hěn
láng hòu
láng jīn
láng tūn
láng kàng
láng māo
láng dāng
láng jū
láng jīn
láng jí
láng zuǐ
láng hěn
láng jí
láng lì
láng kàng
láng shì
láng máng
láng kàng
láng gǒu
láng xiǎn
láng zhǒng
láng yān
láng suì
fú hǔ
yún hǔ
pí hǔ
zhǐ hǔ
fú hǔ
gùn hǔ
dì hǔ
qióng hǔ
qiān hǔ
luō hǔ
gēng hǔ
xiē hǔ
rǔ hǔ
diàn hǔ
biāo hǔ
shì hǔ
xié hǔ
shè hǔ
yíng hǔ
lú hǔ
diāo hǔ
cì hǔ
chì hǔ
shí hǔ
něi hǔ
chóng hǔ
yì hǔ
sān hǔ
zì hǔ
bó hǔ
shén hǔ
tóng hǔ
sōng hǔ
xiù hǔ
shī hǔ
guī hǔ
ài hǔ
wén hǔ
jīn hǔ
kuà hǔ
lóng hǔ
wǔ hǔ
lǚ hǔ
dǎo hǔ
bā hǔ
fēng hǔ
bái hǔ
hái hǔ
jì hǔ
láng hǔ
yú hǔ
xiē hǔ
fēn hǔ
yú hǔ
fēi hǔ
hǔ hǔ
xiāo hǔ
bǐ hǔ
sì hǔ
hēi hǔ
liáo hǔ
xióng hǔ
huà hǔ
sì hǔ
fù hǔ
bào hǔ
èr hǔ
zéi hǔ
wò hǔ
náo hǔ
pí hǔ
qiú hǔ
fāng hǔ
bàng hǔ
chái hǔ
lǎo hǔ
bì hǔ
lǎ hǔ
wèi hǔ
dǎ hǔ
shěn hǔ
liǎng hǔ
mǎ hu
chū hǔ
chōng hǔ
chí hǔ
yā hǔ
fú hǔ
téng hǔ
cān hǔ
měng hǔ
bān hǔ
diāo hǔ
māo hǔ
chī hǔ
qí hǔ
yì hǔ
jiǎ hǔ
yín hǔ
shǔ hǔ
jiǔ hǔ
dēng hǔ
bāo hǔ
狼与虎。
比喻凶恶残暴的人。
形容吃(.好工具)东西贪婪快速或衣物等损耗急骤。
⒈ 狼与虎。
引汉焦赣《易林·大畜之复》：“狼虎结谋，相聚为儔，同嚙牛羊，道絶不通，病我商人。”
《说岳全传》第七一回：“来至一个村中，俱是恶狗，形如狼虎一般。”
⒉ 比喻凶恶残暴的人。
引唐杜牧《上李太尉论江贼书》：“追逮证验，穷根寻叶，狼虎满路，狴牢充塞。”
唐温庭筠《过孔北海墓二十韵》：“鸞皇婴雪刃，狼虎犯云屏。”
《三国演义》第二六回：“欲离万丈蛟龙穴，又遇三千狼虎兵。”
狼láng（名）哺乳动物；形状和狗相似；昼伏夜出；性情残忍而贪婪；伤害人畜；对畜牧业有害处。
虎读音：hǔ虎hǔ(1)（名）哺乳动物；毛黄色；有黑色的斑纹。听觉和嗅觉都很敏锐；性凶猛；力气大；夜间出来捕食鸟兽；有时伤害人。毛皮可以做毯子和椅垫；骨、血和内脏都可以制药。通称老虎。(2)（形）比喻勇猛威武：～将｜～～有生气。(3)（动）〈方〉露出凶相：～起脸。(4)（Hǔ）姓。(5)同‘唬’。虎hù（名）〔虎不拉〕（hù·bu lǎ）〈方〉即伯劳；鸟名；尾巴长；吃昆虫和小鸟。