cháng cóng
yì cóng
cháng cóng
qiàn cóng
xí cóng
miàn cóng
lián cóng
bù cóng
tú cóng
liáo cóng
zhǔ cóng
mù cóng
yì cóng
yǐng cóng
pǐn cóng
cháo cóng
rén cóng
bī cóng
héng cóng
huí cóng
yìng cóng
péng cóng
xián cóng
yuē cóng
dào cóng
shèng cóng
hù cóng
qiè cóng
pín cóng
xùn cóng
rǒng cóng
xié cóng
xìn cóng
yú cóng
dìng zòng
lǜ cóng
sàn cóng
yìng cóng
xié cóng
máng cóng
hù cóng
xùn cóng
lèi cóng
qún cóng
wèi cóng
xiāng cóng
hé cóng
kūn cóng
zī cóng
qún cóng
zài cóng
tái cóng
dǎo cóng
chē cóng
suǒ cóng
guǒ cóng
zhào cóng
wěi cóng
lí cóng
shǒu cóng
niǎn cóng
zōng cóng
guǎng cóng
xiāng cóng
yī cóng
chǐ cóng
wáng cóng
cān cóng
yǔn cóng
sān cóng
fù cóng
bù cóng
fēng cóng
zhī cóng
hé zòng
sòng cóng
zì cóng
shū cóng
chéng cóng
piān cóng
fú cóng
bīn cóng
dǎ cóng
yì cóng
shǔ cóng
zhì cóng
yǐn cóng
qiān cóng
fú cóng
yún cóng
bái cóng
suí cóng
lì cóng
qǔ cóng
liú cóng
guò cóng
héng cóng
tīng cóng
xíng cóng
kāi cóng
zhī cóng
yǐng cóng
ā cóng
dà cóng
qū cóng
fú cóng
bǐng cóng
mù cóng
yī cóng
jīn cóng
shì cóng
wéi cóng
xìng cóng
wéi cóng
wú cóng
bīn cóng
tiān cóng
mén cóng
mǐ cóng
pú cóng
zú cóng
rěn cóng
fǎ cóng
zōu cóng
péi cóng
yóu cóng
hòu cóng
liè cóng
qīn cóng
wèi cóng
zhuī cóng
fáng cóng
nì cóng
gēn cóng
quàn cóng
fù cóng
shùn cóng
gǒu cóng
fǔ cóng
shì cóng
mí cóng
hūn cóng
zǒu cóng
guī cóng
yuán cóng
wén cóng
zūn cóng
fàng cóng
qí cóng
jí cóng
qū cóng
rǒng cóng
jìn cóng
⒈ 侍从；仆役。
引《旧唐书·封常清传》：“每出军，奏傔从三十餘人。”
清钱谦益《林母吴夫人八十序》：“家之有傔从臧获，其忧虞疢疾，未有不同患者也。”
康有为《上清帝第二书》：“令其达官有以为舆马傔从之费，而后可望以任事。”
侍从、随从。
1. 侍从：傔从。傔卒。
2. 从，跟随。
3. 满足。
从读音：cóng[ cóng ]1.依顺：顺～。盲～。～善如流。
2.采取，按照：～优。
3.跟随：愿～其后。
4.跟随的人：侍～。仆～。
5.参与：～业。～政。投笔～戎。
6.由，自：～古至今。～我做起。
7.次要的：主～。～犯。
8.宗族中次于至亲的亲属：～父（伯父、叔父的通称）。
9.中国魏以后，古代官品（有“正品”和“从品”之分，宋代龙图阁大学士为从二品）。
10.姓。