qì jìn
qì dù
qì jìn
qì sè
qì pào
qì gǔ
qì hòu
qì jí
qì fèn
qì xióng
qì gàn
qì jí
qì gēn
qì shì
qì yí
qì xū
qì pài
qì lì
qì xuán
qì fēn
qì liàng
qì mèn
qì shu
qì xiàng
qì wèi
qì nì
qì gǔ
qì hèn
qì lóng
qì diào
qì zhàng
qì qíng
qì qiāng
qì yì
qì jué
qì tīng
qì qiè
qì jué
qì jiāo
qì chuāng
qì jìn
qì shè
qì yì
qì lèi
qì diàn
qì bì
qì mìng
qì náng
qì zhōng
qì gē
qì lóu
qì dòng
qì tūn
qì hé
qì chǎng
qì tòng
qì gǔ
qì mào
qì lìng
qì làng
qì duó
qì yè
qì zhì
qì tuán
qì sāi
qì lǜ
qì duǎn
qì shuò
qì méi
qì lún
qì yè
qì kǒng
qì yē
qì yì
qì jīn
qì guō
qì xī
qì hé
qì cháng
qì gāng
qì qiú
qì chuí
qì jué
qì liú
qì xiàng
qì tián
qì hǒu
qì duàn
qì bǐng
qì yā
qì mào
qì tǐ
qì shōu
qì yù
qì něi
qì cū
qì jié
qì fēn
qì shí
qì sàng
qì dí
qì quān
qì mèn
qì xuè
qì lěng
qì yùn
qì chuǎn
qì hàn
qì yán
qì zhòng
qì tǔ
qì zhì
qì léi
qì bèng
qì chán
qì cù
qì huǎn
qì fá
qì xí
qì xù
qì xiù
qì tǒng
qì jǐng
qì àn
qì dào
qì gé
qì xiōng
qì mài
qì gōng
qì kǔ
qì yǔ
qì lù
qì lüè
qì gài
qì shàng
qì yì
qì yìng
qì huà
qì kǒu
qì bài
qì jú
qì jié
qì zhì
qì hǎi
qì wēn
qì jué
qì yǒng
qì qiú
qì xing
qì hūn
qì yuè
qì mén
qì shèng
qì xià
qì yì
qì chù
qì yàn
qì jī
qì shǎo
qì yùn
qì wàng
qì fèn
qì mǔ
qì nǎo
qì yǎn
qì pò
qì jìn
qì còu
qì guǎn
qì xué
qì suǒ
qì pāi
qì jǔ
qì hé
qì lì
qì mì
qì jiē
qì biǎn
fā mēn
dān mèn
bēi mèn
kě mèn
ào mèn
yì mèn
jiāo mèn
biē mèn
huì mèn
qiǎn mèn
chī mèn
bō mèn
sè mèn
cháo mèn
bī mèn
chén mèn
wú mèn
jiě mèn
yàng mèn
zhēng mèn
zào mèn
biē men
chóu mèn
shì mèn
shì mèn
huò mèn
sàn mèn
shěn mèn
nà mèn
pò mèn
pái mèn
xiāo mèn
yù mèn
mào mèn
fèn mèn
huǐ mèn
jū mèn
kǔ mèn
qì mèn
yōu mèn
mèn mèn
chún mèn
kuì mèn
náo mèn
gū mèn
yīng mèn
fán mèn
kùn mèn
nǎo mèn
dùn mèn
juān mèn
zhì mèn
juàn mèn
yuān mèn
rè mèn
mí mèn
yōu mèn
dú mèn
[.好工具]气闷qì mèn
1. 忧郁烦闷。
例无端气闷易伤身。英depressed;2. 因空气不流通或呼吸受阻感到憋气。
例屋里太气闷，打开窗户吧。⒈ 心情烦闷。
引《景德传灯录·茱萸山和尚》：“只恁么白立，无箇説处，一场气闷。”
《清平山堂话本·刎颈鸳鸯会》：“心中气闷，就害起病来。”
鲁迅《朝花夕拾·范爱农》：“但因为有时觉得很气闷，所以也趁了航船进城来。”
⒉ 犹气恼。
引《西游补》第七回：“此后沛公有些不谨，害俺受了小小儿的气闷。”
⒊ 因空气不畅而憋闷。
引茅盾《子夜》十九：“你回家去罢！这里人多气闷，你住不得了！”
曹禺《雷雨》第一幕：“郁热逼人。屋中很气闷，外面没有阳光，天空灰暗，是将要落暴雨的气氛。”
心情烦闷。
气qì(1)（名）气体：毒～｜煤～｜沼～。(2)（名）特指空气：～压。(3)（名）指自然界冷热阴晴等现象：天～｜～候｜～象｜秋高～爽。(4)（名）气息：没～了｜上不来～。(5)（名）味：香～｜臭～。(6)（名）人的精神状态：勇～｜朝～。(7)（名）人的作风习气：官～｜娇～。(8)（动）生气；发怒：～人。(9)（动）使人生气：你别～我。（名）欺压：再也不受资本家的～了。（名）中医指人体内能使各器官正常地发挥机能的原动力：元～。（名）中医指某种病象：你别～我。（名）欺压
闷读音：mèn,mēn[ mèn ]1. 心烦，不舒畅：愁闷。沉闷。郁闷。闷懑。闷闷不乐。
2. 密闭，不透气：闷子车。