kùn shòu
kùn juàn
kùn fá
kùn zǔ
kùn rǎo
kùn cù
kùn cuì
kùn dùn
kùn báo
kùn cù
kùn tún
kùn rǔ
kùn bì
kùn hēng
kùn wèi
kùn jiǒng
kùn suǒ
kùn shé
kùn dǔ
kùn zhì
kùn dūn
kùn fèi
kùn něi
kùn nan
kùn liè
kùn bì
kùn bì
kùn bī
kùn bó
kùn jiào
kùn fǒu
kùn wū
kùn dú
kùn jiǎn
kùn dòu
kùn jí
kùn lìn
kùn rén
kùn miǎn
kùn bèi
kùn mò
kùn pò
kùn shǒu
kùn juě
kùn méng
kùn cuī
kùn xué
kùn qióng
kùn è
kùn kòng
kùn huò
kùn ài
kùn lóu
kùn chù
kùn cù
kùn mèn
kùn shāng
kùn jù
kùn cuì
kùn dòu
kùn kuì
kùn wèi
kùn hào
kùn è
kùn zuì
kùn bī
kùn zhì
kùn nán
kùn ráo
kùn yì
kùn shuì
kùn wèi
kùn kǔ
kùn jìng
kùn kē
kùn dài
kùn jú
kùn jí
kùn nǎo
kùn zōng
kùn yuē
kùn hé
kùn è
kùn jù
zào mèn
bī mèn
huǐ mèn
xiāo mèn
huì mèn
yīng mèn
wú mèn
zhēng mèn
fèn mèn
rè mèn
ào mèn
yì mèn
dān mèn
chī mèn
bō mèn
kùn mèn
kuì mèn
nà mèn
jiāo mèn
yōu mèn
shěn mèn
yàng mèn
qì mèn
sè mèn
bēi mèn
yōu mèn
pái mèn
nǎo mèn
shì mèn
cháo mèn
jū mèn
mí mèn
chún mèn
yù mèn
juàn mèn
biē mèn
chóu mèn
shì mèn
kǔ mèn
jiě mèn
yuān mèn
chén mèn
pò mèn
dùn mèn
mèn mèn
qiǎn mèn
fā mēn
kě mèn
biē men
gū mèn
huò mèn
fán mèn
náo mèn
sàn mèn
mào mèn
juān mèn
zhì mèn
dú mèn
⒈ 疲乏烦闷。
引唐李复言《续玄怪录·李卫公靖》：“俄而阴晦迷路，茫然不知所归，悵悵而行，困闷益极。”
⒉ 谓闷胀不适。
引明袁宏道《题宝公册》：“训讲则飢儿入市店，止取充腹，过则为痞为困闷。”
困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。
闷读音：mèn,mēn[ mèn ]1. 心烦，不舒畅：愁闷。沉闷。郁闷。闷懑。闷闷不乐。
2. 密闭，不透气：闷子车。