miǎo dōng
kuǎn dōng
bēng dōng
jì dōng
lóng dōng
mén dōng
mù dōng
zhòng dōng
líng dōng
mén dōng
zhèng dōng
yíng dōng
wēi dōng
guò dōng
hán dōng
shōu dōng
dīng dōng
shèng dōng
zhē dōng
mén dōng
wò dōng
gǔ dōng
sān dōng
gàn dōng
mài dōng
hè dōng
bāng dōng
hé dōng
mò dōng
fáng dōng
níng dōng
zhōng dōng
cán dōng
yán dōng
mèng dōng
mài dōng
jù dōng
māo dōng
bēng dōng
lián dōng
èr dōng
lì dōng
kāi dōng
nài dōng
qióng dōng
rěn dōng
shēn dōng
nuǎn dōng
dà dōng
pū dōng
xuán dōng
chū dōng
yù dōng
kè dōng
yuè dōng
líng dōng
jiǔ dōng
shàng dōng
⒈ 象声词。
引《官场现形记》第一回:“当街爬下,綳冬綳冬的磕了三个头。”
《官场现形记》第三六回:“睏在地下,又趁势打了几个滚,两隻手在地下乱抓,两隻脚却蹬在地板上綳冬綳冬的响。”
1. 张紧,拉紧:绷紧。小褂紧绷在身上。
2. 当中用藤皮、棕绳等物绷紧的竹木框:床绷。棕绷。绣绷。绷子。
3. 一种缝纫方法,粗粗缝上或用针别上:绷被头。
4. 束,包扎:绷带。
5. (物体)猛然弹起:绷簧。绷弓子。
6. 勉强支持:绷场面。
7. 方言,骗财物:坑绷拐骗。
冬读音:dōng冬dōng(1)(名)一年的第四个季节:~季。(2)姓。(3)(拟)敲鼓或敲门等声音:鼓声~~。