gǔ jiāo
gǔ jué
gǔ jīng
gǔ hái
gǔ bí
gǔ mù
gǔ tàn
gǔ fā
gǔ tou
gǔ nà
gǔ hóu
gǔ dōng
gǔ bàng
gǔ lì
gǔ kē
gǔ duō
gǔ mào
gǔ xiāng
gǔ bàn
gǔ jié
gǔ hán
gǔ xiá
gǔ shàn
gǔ kù
gǔ shí
gǔ léi
gǔ zi
gǔ zhàn
gǔ duǒ
gǔ zhēng
gǔ jī
gǔ zhé
gǔ gé
gǔ xiàng
gǔ dǔ
gǔ yùn
gǔ gěng
gǔ qì
gǔ tī
gǔ gé
gǔ zuì
gǔ láo
gǔ diāo
gǔ jiě
gǔ gěng
gǔ dǒng
gǔ zú
gǔ dōu
gǔ duò
gǔ bào
gǔ chèn
gǔ sū
gǔ gǎn
gǔ tuō
gǔ fǎ
gǔ qiào
gǔ qīng
gǔ zì
gǔ fēn
gǔ mài
gǔ zhí
gǔ chū
gū dū
gǔ lì
gǔ gé
gǔ lù
gǔ shi
gǔ cǎi
gǔ kè
gū lu
gǔ xiǔ
gǔ xuè
gǔ lèi
gǔ jiāo
gǔ suǐ
gǔ shēn
gǔ bāng
gǔ jià
gǔ huái
gǔ pén
gǔ fěn
gǔ pái
gǔ liào
gǔ bèi
gǔ zài
gǔ huī
gǔ lì
gǔ lù
gǔ xué
gǔ jīn
gǔ mǐ
gǔ gěng
gǔ shé
gǔ cì
gǔ lún
gǔ yǒng
gǔ liú
gǔ tǐ
gǔ ròu
gǔ zhuàng
gǔ gàn
gǔ mó
gǔ tóu
gǔ dōng
gǔ huà
gǔ tū
gǔ chuáng
gǔ xiàng
yán dōng
gàn dōng
mèng dōng
líng dōng
xuán dōng
fáng dōng
yíng dōng
mén dōng
gǔ dōng
mén dōng
yuè dōng
sān dōng
jì dōng
qióng dōng
kāi dōng
lóng dōng
níng dōng
hè dōng
mài dōng
yù dōng
bēng dōng
shàng dōng
chū dōng
wò dōng
zhōng dōng
dīng dōng
líng dōng
māo dōng
mù dōng
lián dōng
zhèng dōng
zhòng dōng
kuǎn dōng
wēi dōng
bāng dōng
mài dōng
rěn dōng
guò dōng
jiǔ dōng
bēng dōng
miǎo dōng
lì dōng
dà dōng
kè dōng
jù dōng
hé dōng
cán dōng
pū dōng
nuǎn dōng
hán dōng
mén dōng
shōu dōng
mò dōng
shèng dōng
shēn dōng
nài dōng
zhē dōng
èr dōng
⒈ 象声词。
引鲁彦周《找红军》：“一脚踩下去，很深的泥浆，拔起脚来的时候，身子稍一不稳，就骨冬一声摔在地上。”
⒉ 骨鼕：象声词。
引《老残游记》第十七回：“翠环听罢，赶紧忍住泪，骨鼕骨鼕替他们每人磕了几个响头。”
1. 人和脊椎动物体内支持身体、保护内脏的坚硬组织：骨头。骨骼（全身骨头的总称）。骨节。骨肉（ａ．指最亲近的有血统关系的人，亦称“骨血”；ｂ．喻紧密相连，不可分割的关系）。骨干（gàn）。
2. 像骨的东西（指支撑物体的骨架）：伞骨。扇骨。
3. 指文学作品的理论和笔力：骨力（ａ．雄健的笔力；ｂ．刚强不屈的气概）。风骨（古典文艺理论术语，指文章的艺术风格，亦指作品的风神骨髓）。
4. 指人的品质、气概：侠骨。骨气。
冬读音：dōng冬dōng(1)（名）一年的第四个季节：～季。(2)姓。(3)（拟）敲鼓或敲门等声音：鼓声～～。