tíng wú
tíng cān
tíng kǔn
tíng lùn
tíng shěn
tíng jiǎo
tíng huì
tíng yè
tíng wàn
tíng xuān
tíng jiē
tíng gāo
tíng chí
tíng yì
tíng jiān
tíng xùn
tíng quē
tíng yuán
tíng zhǎng
tíng shì
tíng gào
tíng jù
tíng shí
tíng hù
tíng kǔn
tíng wǔ
tíng yù
tíng yù
tíng yuán
tíng yǔ
tíng táng
tíng luò
tíng liáo
tíng miào
tíng yuàn
tíng gé
tíng pǔ
tíng qì
xià shì
zhào shì
lǎo shì
míng shì
jūn shì
yú shì
fú shì
shǐ shì
yuè zhī
yú shì
hé shì
mán shì
zhāo shì
měng shì
bǐ shì
zhà shì
chì shì
qí shì
máo shì
zhōu shì
fù shì
bì shì
shù shì
lù shì
hàn shì
là shì
yīng shì
tiě shì
qi shi
lín shì
yíng shì
wèi shì
píng shì
xìng shì
jiàng shì
fàn shì
wěi shì
zú shì
bǎo shì
lǚ shì
rén shì
máo shi
méi shì
shì shì
cí shì
nán shì
chuí shì
jiè shì
guō shì
shuí shì
tiáo shì
zhà shì
lái shì
mìng shì
chōng shì
gé shì
jiù shì
chù shì
xiàng shì
jì shì
fó shì
yān zhī
mén shì
guō shì
duō shì
hé shì
mǔ shì
wèi shì
shì shì
duàn shì
guō shì
zōng shì
jiǎ shì
tíng shì
xiāo shì
shì shì
zhòng shì
qín shì
cì shì
wāng shì
pǔ shì
wǔ shì
yí shì
jī shì
jiù shì
bó shì
hòu shì
qín shì
biāo shì
⒈ 官名。 《周礼》秋官之属。掌射杀都城附近的鸱鸮、狼、狐之类夜间鸣叫的鸟兽。
引《周礼·秋官·庭氏》：“庭氏掌射国中之夭鸟。”
郑玄注：“庭氏，主射妖鸟，令国中絜清如庭者也。”
宋欧阳修《鬼车》诗：“昔时周公居东周，猒闻此鸟憎若讎。夜呼庭氏率其属，弯弧俾逐出九州。”
庭tíng(1)（名）本义：厅堂：厅堂(2)（名）正房前的院子：前～｜～院。(3)（名）指法庭：～长｜开～。
氏读音：shì,zhī[ shì ]1. 古代“姓”和“氏”分用。姓是总的，氏是分支，后来姓和氏不分，可以混用。
2. 古代称呼帝王贵族等，后称呼名人、专家：神农氏。太史氏。摄氏表。