shí zhēn
shí jǔ
shí miǎn
shí bié
shí rèn
shí yè
shí kǎo
shí zhī
shí lüè
shí xiū
shí dá
shí bá
shí yùn
shí dù
shí jiè
zhì niàn
shí biàn
shí dé
shí dīng
shí qì
shí xiàng
shí yuǎn
shí miàn
shí yì
shí cái
shí tú
shí liàng
shí xìng
shí duàn
shí jǐ
shí lǐ
shí běn
shí miè
shí chuān
shí jiě
shí lì
shí biàn
shí cái
shí shí
shí kū
shí chá
shí dào
shí wù
shí jī
shí niú
shí huò
shí jì
shí zhào
shí jùn
shí zhǔn
shí lǚ
shí lǜ
shí pò
shí jīng
shí qiào
shí biàn
shí jú
shí rén
shí yǒu
shí xué
shí wēi
shí jiàn
shí shì
shí jiǎn
shí zhuó
kū qiào
xiá qiào
mí qiào
guān qiào
yǐn qiào
jī qiào
qī qiào
zhōng qiào
qíng qiào
yú qiào
tōng qiào
líng qiào
záo qiào
miào qiào
tiān qiào
yào qiào
dān qiào
yǐ qiào
zhī qiào
jīng qiào
xià qiào
máo qiào
yǒu qiào
xué qiào
xuán qiào
kuǎn qiào
shèn qiào
hén qiào
zhuó qiào
bā qiào
ào qiào
mén qiào
hòu qiào
jué qiào
xīn qiào
kāi qiào
chū qiào
kōng qiào
de qiào
kǒng qiào
jiǔ qiào
jié qiào
gǔ qiào
shí qiào
zhòng qiào
shí qiào
xì qiào
bí qiào
⒈ 谓懂得事情的关键或要害。
引清李渔《怜香伴·逢怒》:“只是亏我当初识窍,倘若久寓菴中,与那禽兽为邻,有甚好处?”
《儿女英雄传》第十八回:“这要是个识窍的,就该罢手了。”
1. 知道,认得,能辨别:识辨。识破。识相(xiàng )。识途老马。
2. 所知道的道理:知识。常识。
3. 辨别是非的能力:见识。远见卓识。
窍读音:qiào窍qiào(1)(名)窟窿:七~。(2)(名)比喻事情的关键:诀~|开~|通~|…~不通。