shí shí
shí chá
shí lǐ
shí bié
shí xiū
shí jì
shí biàn
shí lì
shí zhào
shí yì
shí lüè
shí shì
shí pò
shí tú
shí qì
shí kǎo
shí xué
shí dào
zhì niàn
shí jùn
shí yùn
shí dù
shí dá
shí miàn
shí xìng
shí jú
shí duàn
shí yǒu
shí rén
shí jǐ
shí běn
shí biàn
shí jiàn
shí wù
shí xiàng
shí niú
shí yè
shí jiè
shí jī
shí lǜ
shí wēi
shí bá
shí miè
shí liàng
shí yuǎn
shí rèn
shí zhēn
shí dīng
shí zhǔn
shí zhuó
shí biàn
shí jǔ
shí chuān
shí kū
shí jiě
shí zhī
shí jīng
shí lǚ
shí cái
shí miǎn
shí jiǎn
shí cái
shí huò
shí dé
shí qiào
kuì miè
shí miè
míng miè
xiàn miè
zhū miè
huǐ miè
yǔn miè
zú miè
xī miè
qiāng miè
qù miè
shēng miè
cán miè
wū miè
mó miè
sī miè
màn miè
jiān miè
wù miè
zéi miè
mó miè
mái miè
liè miè
tián miè
zhǎn miè
kān miè
jiāo miè
míng miè
pú miè
rù miè
biàn miè
jiǎo miè
shì miè
huàn miè
yān miè
qiān miè
lù miè
jiān miè
duàn miè
qǐ miè
huǐ miè
yǎn miè
yǔn miè
cuī miè
gōng miè
xuē miè
fǔ miè
sǎo miè
tì miè
wú miè
chú miè
mí miè
è miè
kè miè
qīng miè
mó miè
jī miè
yān miè
mǐn miè
jiàn miè
jiǎn miè
huī miè
fù miè
lún miè
lè miè
xiāo miè
yí miè
huàn miè
chǎn miè
qīn miè
jiù miè
bào miè
yù miè
tú miè
qī miè
sào miè
bīn miè
jìn miè
chú miè
qǐn miè
gé miè
niè miè
jué miè
guī miè
tǎo miè
fáng miè
àn miè
pò miè
cù miè
jì miè
chéng miè
juān miè
yì miè
huàn miè
zuó miè
bō miè
sǐ miè
wéi miè
dǎ miè
méng miè
xiāo miè
dàng miè
shēng miè
sàn miè
mí miè
diāo miè
xiāo miè
jì miè
tì miè
fén miè
fán miè
wū miè
xiǔ miè
wáng miè
āi miè
huì miè
fèi miè
xī miè
diàn miè
pū miè
qín miè
chǎn miè
jué miè
pēng miè
xī miè
kū miè
huài miè
⒈ 佛教语。指死。
引《南齐书·武帝纪》：“我识灭之后，身上著夏衣画天衣，纯乌犀导，应诸器悉不得用宝物及织成等，唯装复裌衣各一通。”
1. 知道，认得，能辨别：识辨。识破。识相（xiàng ）。识途老马。
2. 所知道的道理：知识。常识。
3. 辨别是非的能力：见识。远见卓识。
灭读音：miè灭miè(1)（动）熄灭：火～了｜灯～了。(2)（动）使熄灭：～灯｜沙土可以～火。(3)（动）淹没：～顶。(4)（动）消灭；灭亡：自生自～｜物质～。(5)（动）使不存在；使消灭：～蝇｜长自己志气；～敌人威风。