rú bó
rú yòu
rú zhé
rú kē
rú jīng
rú hòu
rú shū
rú guān
rú shuò
rú xiàng
rú mò
rú sù
rú lǚ
rú jiào
rú xiāng
rú yè
rú guān
rú háo
rú jǐn
rú jīn
rú zōng
rú ruò
rú dǎng
rú shù
rú rén
rú róu
rú xián
rú chén
rú guǎn
rú nuò
rú xiá
rú xiān
rú dào
rú yùn
rú diǎn
rú huǎn
rú fēng
rú xíng
rú xuán
rú yǎ
rú shǐ
rú liú
rú gèn
rú xíng
rú shēn
rú xué
rú suān
rú shēng
rú huà
rú gōng
rú jiàng
rú xiān
rú rú
guǒ suān
péng suān
sī suān
liú suān
niān suān
niàn suān
xiāo suān
bí suān
āi suān
ròu suān
qī suān
pín suān
wān suān
jiān suān
cù suān
róu suān
rǔ suān
hán suān
xīn suān
xīn suān
qiáng suān
yán suān
gān suān
yǐ suān
bēi suān
niǎn suān
hé suān
yāo suān
lín suān
tàn suān
hán suān
bàng suān
lào suān
tuō suān
suō suān
niē suān
xián suān
lǜ suān
yǐ suān
chǔ suān
xián suān
fàn suān
wū suān
wèi suān
yàn suān
ǎi suān
niǎn suān
rú suān
nài suān
hú suān
qióng suān
⒈ 犹寒酸。形容读书人贫窘之态。
引宋周敦颐《任所寄乡关故旧》诗:“老子生来骨性寒,宦情不改旧儒酸。”
宋陆游《客自凤州来言岐雍间事怅然有感》诗:“会须一洗儒酸态,猎罢南山夜下营。”
明瞿佑《归田诗话·竹雪斋》:“曳履先生太寒乞,煮茶学士真儒酸。”
清俞正燮《癸巳存稿·诗文用字说》:“宋孝宗於断桥酒楼屏风上,见太学生临川俞国寳《风入松》词:‘明日重携残酒,来寻陌上花鈿。’以为儒酸,因为改定‘重扶残醉’。”
儒rú(1)(名)春秋时以孔子为代表的学派:~术|~生。(2)(名)旧时指读书人:~医|老~。
酸读音:suān酸suān(1)(名)醋味:醋~。(2)(名)能在水溶液中产生氢离子的化合物的统称:硫~|盐~。(3)(名)像醋的气味或味道:~梅|~梅汤。(4)(形)悲伤:悲~|~楚。(5)(形)旧时讥讽文人迂腐:~溜溜。(6)(名)因疲劳或疾病引起的微痛而无力的感觉:腰~背痛。