jiān hù
jiān nà
jiān pú
jiān nú
jiān shǒu
jiān mù
jiān sī
jiān lì
jiān gù
jiān bàng
jiān kè
jiān hé
jiàn běn
jiān jué
jiān shōu
jiān zào
jiān hòu
jiān shì
jiān róng
jiān mèi
jiān gù
jiān shì
jiān jiǔ
jiān lì
jiān cāng
jiān yù
jiān xiāng
jiān jí
jiān shì
jiān bì
jiān mén
jiān sàng
jiān zhǎn
jiān yán
jiān chú
jiān què
jiān jiān
jiān guó
jiān chá
jiān kàn
jiān quàn
jiān shū
jiàn shēng
jiān jiè
jiān dū
jiān jiè
jiān tīng
jiān shí
jiān shǐ
jiān zǒng
jiān dāng
jiān zhǔ
jiān fàn
jiān lín
jiān xiū
jiān lì
jiān gōng
jiān jiè
jiān zhào
jiān zhù
jiān méng
jiān fǔ
jiān jiù
jiān zhōu
jiān shěn
jiān shì
jiān jiǎn
jiān dé
jiān guān
jiān chǎng
jiān bīng
jiān qù
jiān kòng
jiān yuán
jiān shì
jiān shuài
jiān hù
jiān chéng
jiān shè
jiān rén
jiān fáng
jiān dié
jiān cí
jiān kǎo
jiān lǐng
jiān yā
jiān jùn
jiān zǐ
jiān xíng
jiān quán
jiān jì
jiān dǒng
jiān cè
jiān jiě
jiān chāo
jiān yù
jiān jìn
jiān gōng
jiān yuàn
jiān sòng
jiān sì
jiān láo
jiān piào
jiān miǎn
jiān bàn
jiān yuè
jiān pù
jiān guān
jiān zhái
jiān guǎn
jiān diǎn
guān sì
guān sì
cháo sì
jí sì
zōu sì
tíng sì
cūn sì
cūn sì
ān sì
gōng sì
yí sì
yíng sì
fó sì
qīng sì
jìn sì
yān sì
dōng sì
běi sì
gū sì
chéng sì
ní sì
shān sì
jiǔ sì
fén sì
huàn sì
chán sì
zhú sì
nèi sì
shā sì
fù sì
xuán sì
shuǐ sì
diāo sì
zhī sì
dōu sì
zhù sì
hūn sì
fǔ sì
xiāo sì
jiān sì
jiǎng sì
fǎ sì
wū sì
cí sì
hán sì
yǐn sì
líng sì
dǐ sì
jiǒng sì
yǎn sì
lín sì
shěng sì
⒈ 佛寺中主持寺务之僧。地位次于方丈。参阅《释氏要览》卷下。
引唐黄滔《华岩寺开山始祖碑铭》：“师生于建中二年辛酉，齠齓即颖悟，异於诸童，九岁投玉涧寺监寺神皎出家。”
《水浒传》第四回：“真长老便唤首座、维那，商议剃度这人；分付监寺、都寺，安排斋食。”
《西湖佳话·南屏醉迹》：“监寺见长老发性，方不敢再言，只得退出。”
⒉ 指封建朝廷监、寺等机构的长官。
引唐常衮《授薛伯高少府少监制》：“昔杨洪、公孙贺，皆以儒术居于少府、国朝监寺之列，亦称通显，贰于其长，所任匪轻。”
寺院中掌管事务工作的僧侣。
1. 督察：监察。监控。监测。监护。监考。监听。
2. 牢，狱：监狱。监押。监禁。坐监。
寺读音：sì寺sì(1)（名）本义：古代官署名：古代官署名(2)（名）佛教的庙宇：碧云～｜护国～。(3)（名）伊斯兰教徒礼拜讲经的地方：清真～。