pō pì
pō huí
pō yǒu
pō fú
pō fù
pō shuō
pō jiā
pō lèi
pō cǎi
pō nài
pō piān
pō luó
pō shuō
pō fēng
pō jī
pō cè
pō lí
pō mù
pō léng
pō bài
pō jù
pō tuō
pō jī
pō lí
pō shí
pō shèn
pō líng
pō lǐ
pō cè
pō lèi
pō lí
pō pì
pō yuán
pō xiǎn
pō shī
pō wéi
pō jí
pō lí
pō pō
pō chāo
pō cí
pō wǒ
pō zhī
pō xié
pō nài
diǎn mù
bù mù
zhū mù
dù mù
jīng mù
jǐng mù
lǐng mù
héng mù
tóng mù
xián mù
yǎng mù
kǎo mù
bó mù
chǎn mù
tián mù
jiāo mù
fén mù
yóu mù
mín mù
qún mù
jiān mù
xù mù
jiōng mù
qiān mù
sī mù
jiǔ mù
chū mù
shǒu mù
mǎ mù
shén mù
yǔ mù
lǎo mù
jùn mù
sàn mù
liáng mù
fàng mù
shì mù
yí mù
míng mù
chóu mù
qū mù
pō mù
guān mù
zǎi mù
yú mù
sān mù
nóng mù
diàn mù
sǒu mù
jiǒng mù
dé mù
jiù mù
jìn mù
jīng mù
jiōng mù
gēng mù
fāng mù
chǎn mù
zì mù
rén mù
jiāo mù
nán mù
zī mù
lì mù
wǎn mù
tú mù
chú mù
bāng mù
zhōu mù
hòu mù
liú mù
tiān mù
lún mù
gé mù
qiáo mù
xù mù
ráo mù
chǔ mù
⒈ 战国时赵国名将廉颇与李牧的并称。
引汉扬雄《法言·重黎》：“或问冯唐面文帝，得廉颇、李牧不能用也，谅乎？曰：彼将有激也，亲屈帝尊，信亚夫之军，至颇牧，曷不用哉？”
宋陈善《扪虱新话·论苏黄文字》：“与其远想颇牧，不若暗合孙吴。”
林学衡《赠人四首·赠苏干宝》诗：“此去先鞭君猛着，中原颇牧好追寻。”
⒉ 名将的代称。
引《新唐书·毕諴传》：“帝悦曰：‘吾将择能帅者，孰谓颇牧在吾禁署，卿为朕行乎？’”
明张居正《送敕使阅武》诗：“始知颇牧在禁中，何事劳师勤远略。”
续范亭《五百字诗》序：“在座诸君，皆为颇牧，吾人咏歌，愿宗高鲁。”
1. 偏，不正：偏颇。颇覆。颇僻。
2. 很，相当地；颇为（）。颇佳。颇久。颇以为然。
3. 姓。
牧读音：mù牧mù（动）放牧；畜牧：～草｜～场｜～奴｜～人｜～羊｜～业。