cuàn táo
cuàn gù
cuàn wáng
cuàn zhé
cuàn rào
cuàn yì
cuàn diǎn
cuàn biǎn
cuàn móu
cuàn yì
cuàn fù
cuàn rǎo
cuàn yuè
cuàn sàn
cuàn chū
cuàn jù
cuàn míng
cuàn dìng
cuàn luàn
cuàn què
cuàn jì
cuàn yì
cuàn guān
cuàn è
cuàn zé
cuàn liú
cuàn rǔ
cuàn zhú
cuàn zá
cuàn yì
cuàn dòng
cuàn chù
cuàn jí
cuàn rào
cuàn jué
cuàn jì
cuàn sǐ
cuàn xuē
cuàn zǒu
cuàn bì
cuàn duō
cuàn qǔ
cuàn fàn
cuàn shēn
cuàn cuàn
cuàn fú
cuàn qiè
cuàn pǎo
cuàn xǐ
cuàn yán
cuàn píng
cuàn gǎi
cuàn tóu
cuàn mìng
cuàn nì
cuàn chì
cuàn cáng
cuàn jù
cuàn náo
cuàn hóng
cuàn jù
cuàn tū
窜逃cuàntáo
(1)(好工具.)逃窜
英scurry off;flee in disorder⒈ 犹逃窜。
引《后汉书·南匈奴传》：“逢侯部众飢穷，又为鲜卑所击，无所归，窜逃入塞者骆驛不絶。”
元赵鸾鸾《悲笳四拍》：“烟尘澒洞兮人窜逃，寒沙暴骨兮没蓬蒿。”
逃跑、逃亡。
如：「务必在那帮抢匪窜逃出境前，将其缉捕归案！」
窜cuàn(1)（动）逃跑；乱跑：流～。(2)（动）改动（文字）：～改。
逃读音：táo逃táo(1)（动）逃跑；逃走：～奔｜～窜。(2)（动）逃避：～税｜～学。