cuàn sǐ
cuàn què
cuàn xuē
cuàn hóng
cuàn shēn
cuàn zé
cuàn jù
cuàn è
cuàn yì
cuàn rào
cuàn fù
cuàn jù
cuàn cuàn
cuàn fàn
cuàn yì
cuàn biǎn
cuàn liú
cuàn pǎo
cuàn chì
cuàn móu
cuàn rǔ
cuàn yuè
cuàn nì
cuàn jì
cuàn diǎn
cuàn dòng
cuàn gǎi
cuàn jù
cuàn yì
cuàn zǒu
cuàn guān
cuàn fú
cuàn yì
cuàn dìng
cuàn zhú
cuàn yán
cuàn píng
cuàn jí
cuàn jué
cuàn jì
cuàn rào
cuàn zhé
cuàn cáng
cuàn tóu
cuàn qiè
cuàn sàn
cuàn xǐ
cuàn duō
cuàn rǎo
cuàn chù
cuàn táo
cuàn gù
cuàn qǔ
cuàn bì
cuàn wáng
cuàn mìng
cuàn luàn
cuàn zá
cuàn náo
cuàn míng
cuàn chū
cuàn tū
hē zhú
yāo zhú
liú zhú
bēn zhú
cuàn zhú
miǎn zhú
chěng zhú
qū zhú
bà zhú
bèng zhú
chèn zhú
zǒu zhú
jìng zhú
fèi zhú
qū zhú
bèn zhú
biǎn zhú
bó zhú
sàn zhú
tuán zhú
bì zhú
jiāo zhú
dú zhú
qiān zhú
jiào zhú
chí zhú
xùn zhú
suí zhú
qì zhú
qiǎn zhú
chì zhú
fàng zhú
kuǎn zhú
nuó zhú
bī zhú
wù zhú
chù zhú
niǎn zhú
gōng zhú
jiǒng zhú
ōu zhú
chán zhú
bǔ zhú
xún zhú
zhuī zhú
pái zhú
hē zhú
luǒ zhú
bìn zhú
chān zhú
píng zhú
rì zhú
liè zhú
gǎn zhú
bēn zhú
cān zhú
shéng zhú
niè zhú
kuā zhú
cuàn zhú
jué zhú
⒈ 放逐；流放。
引唐韩愈《谒衡岳庙遂宿岳寺题门楼》诗：“窜逐蛮荒幸不死，衣食纔足甘长终。”
宋苏舜钦《维舟野步呈子履》诗：“已忘窜逐伤，但喜怀抱空。”
郭沫若《沸羹集·如何研究诗歌与文艺》：“自己本国的言语必然是天天都在练习的，丢生的危险倒也比较少，除非久居国外或久被囚禁窜逐。”
放逐。
窜cuàn(1)（动）逃跑；乱跑：流～。(2)（动）改动（文字）：～改。
逐读音：zhú逐zhú(1)（动）追赶：～鹿｜随波～流。(2)（动）驱逐：～客｜～出。(3)（副）挨着（次序）：～次｜～个｜～句｜～年｜～日｜～条。