cuàn chù
cuàn zá
cuàn gǎi
cuàn jì
cuàn wáng
cuàn nì
cuàn mìng
cuàn yán
cuàn duō
cuàn jì
cuàn rǎo
cuàn liú
cuàn tóu
cuàn pǎo
cuàn píng
cuàn cáng
cuàn shēn
cuàn fàn
cuàn cuàn
cuàn yì
cuàn zhé
cuàn biǎn
cuàn fù
cuàn chū
cuàn gù
cuàn yì
cuàn è
cuàn qiè
cuàn jù
cuàn fú
cuàn táo
cuàn jù
cuàn rǔ
cuàn jí
cuàn hóng
cuàn zhú
cuàn sàn
cuàn míng
cuàn chì
cuàn zé
cuàn náo
cuàn yì
cuàn rào
cuàn luàn
cuàn rào
cuàn yì
cuàn guān
cuàn jué
cuàn zǒu
cuàn qǔ
cuàn yuè
cuàn dòng
cuàn tū
cuàn què
cuàn diǎn
cuàn móu
cuàn dìng
cuàn sǐ
cuàn jù
cuàn xuē
cuàn xǐ
cuàn bì
hè chì
juān chì
jiǎn chì
shěn chì
kǎo chì
biǎn chì
nì chì
cāi chì
miàn chì
póu chì
kāi chì
xùn chì
tòng chì
lùn chì
yuǎn chì
qiān chì
biàn chì
tuò chì
gé chì
lǔ chì
jiàn chì
bǐng chì
gòu chì
bī chì
zhǐ chì
chì chì
qū chì
huī chì
tuì chì
cuàn chì
yì chì
qì chì
fēi chì
jié chì
chù chì
nǐ chì
líng chì
qiǎn chì
yán chì
tài chì
shēn chì
dǐ chì
xuē chì
bǐ chì
bìn chì
hē chì
hē chì
bó chì
pì chì
pái chì
qiǎn chì
chōng chì
shū chì
jìn chì
dǐ chì
fèi chì
nù chì
huī chì
fàng chì
yān chì
qù chì
jī chì
bà chì
jù chì
hù chì
zhé chì
qiào chì
guǎng chì
zé chì
shàn chì
chōng chì
liú chì
zhú chì
rǎng chì
qīn chì
tuī chì
⒈ 贬逐。
引《新唐书·柳宗元传》：“既窜斥，地又荒癘，因自放山泽间，其堙厄感鬱，一寓诸文。”
宋欧阳修《仁宗御飞白记》：“少不悦於时人，流离窜斥，十有餘年。”
宋韩淲《涧泉日记》卷上：“时相大怒，劾庭硕奉使无状，请窜斥。”
窜cuàn(1)（动）逃跑；乱跑：流～。(2)（动）改动（文字）：～改。
斥读音：chì斥chì(1)（动）责备：～责。(2)（动）使离开：～退｜～逐。(3)〈书〉侦察：～骑｜～候。(4)〈书〉斥卤。