duān píng
duān liáng
duān shēn
duān jìng
duān zhuāng
duān yī
duān shí
duān shuǎng
duān jiē
duān shāo
duān wéi
duān hòu
duān yàn
duān shuāi
duān shěn
duān xù
duān xīn
duān jiào
duān miǎn
duān róng
duān hé
duān mǐn
duān duān
duān xiù
duān wǔ
duān xiáng
duān zhào
duān shí
duān méng
duān jiā
duān lè
duān shǒu
duān kè
duān jiǎn
duān yǎ
duān yuán
duān míng
duān yī
duān xiáng
duān yán
duān miàn
duān zhào
duān huì
duān zuò
duān yá
duān zhèng
duān cuì
duān èr
duān shèn
duān mò
duān zǐ
duān rú
duān cǐ
duān jǐn
duān dì
duān ní
duān lì
duān xià
duān nì
duān lè
duān zǐ
duān cāo
duān rén
duān jìng
duān yáng
duān wěi
duān zhì
duān què
duān què
duān yún
duān gōng
duān yuè
duān liáo
duān chēng
duān wǔ
duān hòu
duān sù
duān chì
duān shū
duān xī
duān hé
duān rì
duān yào
duān liang
duān zhòng
duān jìng
duān chéng
duān xiáng
duān jiàn
duān xiāng
duān jiàn
duān yì
duān chún
duān mò
duān yǐn
duān jié
duān níng
duān yá
duān nǎo
duān yǎn
duān shì
duān yán
duān dǐ
duān yóu
duān wěi
duān pǐ
duān qiē
duān xián
duān zhěng
duān huá
duān fù
duān yōu
duān yòu
duān mén
duān liàng
duān shì
duān jié
duān yǐng
duān diǎn
duān yán
duān rán
duān xíng
duān qǐ
duān yuǎn
duān jiè
duān bù
duān lǐ
duān xù
duān bài
duān xiàn
duān kuí
duān zhe
duān gǒng
duān mù
duān dào
duān cí
duān yàn
duān yī
duān jí
duān jū
duān yóu
duān fǔ
duān jìn
duān fāng
duān shì
duān liàng
duān mào
duān miào
⒈ 亦作“端崖”。边际。
引《庄子·天下》：“荒唐之言，无端崖之辞。”
汉马融《广成颂》：“天地虹洞，固无端涯。”
宋梅尧臣《风异赋》：“出屋远望，西北之陲，亘天接地，混混赫赫，不见端涯。”
刘师培《南北文学不同论》：“嵇阮诗歌，飘忽峻佚，言无端涯。”
端duān(1)（名）（东西）的头：两～。(2)（名）项目、点：举其一～。(3)姓。(4)（动）平举着拿：～茶。(5)（形）端正、正派：～坐。
涯读音：yá涯yá（名）水边；泛指边际：～际。